Anansi komt naar Nederland

Regelnummers proza verbergen

[p. 34]

Hoe Anansi een auto cadeau kreeg

1‘Hèhè!’ zuchtte Anansi, de spin, toen hij moe van zijn werk thuiskwam en in een 2stoel ging zitten om uit te rusten. ‘Daar moet iets aan gedaan worden, vrouw.’

3‘Waaraan?’ vroeg Ma Akuba nieuwsgierig. ‘Luister,’ zei Anansi en hij deed alsof hij 4pijn in zijn rug had, ‘elke dag moet ik die lange weg van en naar mijn werk lopen. Ik 5word er zo moe van,’ zuchtte hij. ‘Wat wou je dan? Moet ik je soms op mijn rug 6dragen, luilak?’ Anansi begon langzaam te vertellen: ‘Ik heb Ezel vandaag ontmoet. 7En hij maakte me erg jaloers, want hij hoefde zijn pakjes niet te dragen. Nee, hij had 8ze allemaal op een wagen die hij voorttrok. En er zat zelfs een man op de wagen. Zo 9gemakkelijk heeft hij het nou!’ ‘O, ik begrijp het al, je wilt natuurlijk ook zo'n wagen 10hebben. Maar daar hebben we geen geld voor, dat weet je drommels goed. Ga nu 11maar eten.’

12‘Nee,’ zei Anansi, ‘je bent voorbarig. Ik wil een wagen hebben, die ik niet zelf hoef 13voort te trekken, maar die mij rijdt! En zo zal ik weer slimmer zijn dan Ezel!’

14‘Aha, ik begrijp het al, je wilt een auto kopen! Niks ervan. We hebben niet eens geld 15om ons huis te repareren en dan denk je aan een auto kopen. Ga eten!’

16Anansi hield zich rustig en werd helemaal niet boos, omdat Ma Akuba hem niet 17serieus nam. Hij zei lachend: ‘Ik wil geen auto kopen, vrouw, maar ik ga er één 18cadeau krijgen!’ Nu lachte Ma Akuba hem werkelijk uit. Ze draaide zich om en zei 19dat ze niks meer over auto's wilde horen, en dat Anansi er beter aan deed meteen te 20gaan eten, omdat het eten anders koud werd. Anansi zweeg verder en schrokte het 21eten op.

22Daarna ging hij meteen op weg naar Tijger. ‘Waarom kom je mij storen?’ snauwde 23Tijger. ‘Ik was net van plan een dutje te gaan doen.’ ‘Ik heb groot nieuws voor je,’ 24sprak Anansi. ‘Vertel op! bromde de slaperige Tijger. ‘Wel, ik ga een paard kopen dat 25niet hoeft te eten, alleen maar te drinken,’ vertelde Anansi met een geheimzinnig 26lachje. ‘Haha!’ bulderde Tijger, ‘zo'n beest bestaat niet! En bovendien heb je niet eens

[p. 35]

27geld om een nieuw pak te kopen, laat staan een paard.’ ‘Wedden?’ zei Anansi 28gniffelend. ‘Natuurlijk kerel,’ lachte Tijger. ‘Als je me zo'n wonderbeest laat zien 29geef ik je honderd gulden.’ ‘Geef ze dan meteen,’ stelde Anansi voor. ‘En als ik je dat 30wonderpaard niet binnen twee dagen laat zien, krijg je die honderd gulden terug.’

31‘En dan lach ik je uit,’ zei Tijger, ‘en vertel aan alle andere dieren dat je een bedrieger 32bent.’ Hij pakte zijn portemonnee en gaf Anansi honderd gulden.

33Fluitend van pret stapte Anansi nu naar Wasbeer. ‘Luister, ik heb een nieuwtje voor 34je!’ zei Anansi toen hij binnen was. ‘Waarom stoor je me juist wanneer ik een dutje 35wil gaan doen? snauwde Wasbeer. ‘Maar o.k., vertel op!’ ‘Ik ga een paard kopen dat 36nooit hoeft te eten, alleen maar te drinken,’ zei Anansi. ‘Hiehie,’ schaterde Wasbeer. 37‘Fantast, zo'n beest bestaat niet, bovendien ben je zo arm als een kerkrat.’ ‘Wil je 38erom wedden?’ vroeg Anansi met een schelms lachje. ‘O.k., ik geef je vijftig gulden 39als je me dat paard laat zien!’ Anansi krabde zich achter de oren en sprak: ‘Maak er 40maar honderd van, als je zo zeker van je zaak bent. Kan ik je dat wonderpaard niet 41binnen twee dagen laten zien dan krijg je je geld eerlijk terug.’ ‘En dan plaats ik een 42advertentie in de krant om iedereen te waarschuwen tegen jouw streken,’ grinnikte 43Wasbeer en gaf Anansi de honderd gulden.

44‘Ziezo,’ dacht Anansi toen hij weer buiten was, ‘dat zijn er al tweehonderd.’ En met 45hetzelfde verhaaltje ging hij naar Buidelrat, Vleermuis, Slang, Kolibri, Raaf, Bosvarken 46en nog veel meer andere dieren, totdat hij het geld voor een nieuwe auto bij 47elkaar had.

48Thuis gekomen verstopte hij het geld onder zijn matras. Hij was zo moe van al dat 49lopen, dat hij meteen ging slapen.

50De volgende morgen ging Anansi niet naar zijn werk maar zocht Ezel op. ‘Moet je 51niet werken?’ vroeg deze verbaasd. ‘Ik ga een auto kopen,’ schepte Anansi op. ‘Een 52auto? Je hebt zeker de hoofdprijs van de loterij gewonnen, hè?’ vroeg Ezel jaloers. 53‘Nee,’ antwoordde Anansi met ondeugende ogen, ‘dat geld heb ik gekregen van een 54rijke oom uit Jamaica.’

55Na deze woorden liep Anansi door, zodat Ezel hem niets meer kon vragen. Hij stapte 56een automobielbedrijf binnen en kocht een mooie auto.

[p. 36]

57Maar hij had één ding vergeten: hij kon niet rijden. De vriendelijke verkoper wist 58echter wel raad. Hij zei: ‘Als u er nog honderd gulden bijlegt, zorg ik er direkt voor 59dat u iemand meekrijgt die u kan leren rijden.’

60En zo leerde Ansani rijden. Omdat hij slim en vlijtig was, haalde hij zijn rijbewijs 61binnen één dag. En vrolijk reed hij naar huis toe.

62Ma Akuba en de kinderen konden hun ogen niet geloven toen ze Anansi zo deftig 63achter het stuur van zo'n prachtige auto zagen zitten. ‘Maar hoe heb je dat voor 64elkaar gekregen?’ wilde Ma Akuba weten. ‘Dat vertel ik later wel?’ antwoordde 70Anansi trots, ‘springen jullie maar in de wagen, dan gaan we een ritje maken.’

71Dat deden ze en Anansi reed meteen naar Tijger toe. ‘Dit is Viervoet, mijn wonderpaard, 72dat nooit hoeft te eten, alleen maar te drinken!’ juichte Anansi. Tijger, die nog 73nooit een auto had gezien, bekeek het wonderding van alle kanten terwijl Anansi hem 74uitlegde dat er alleen maar benzine in de auto moest worden gegoten om te kunnen 75rijden. ‘En het paard heeft een ronde teugel!’ ‘Dat noemen ze een stuur!’ lachte 76Anansi. Tijger schaamde zich zo om zijn domheid dat hij niet verder wilde praten. 77Hij zei: ‘Je hebt gewonnen. Je mag die honderd gulden houden.’ Vervolgens reed 78Anansi naar Wasbeer. En ook die moest bekennen dat Anansi de weddenschap had 79gewonnen. ‘Die honderd gulden ben ik dus kwijt,’ griende Wasbeer en rende hard 80weg van schaamte.

81En alle andere dieren van wie Anansi geld had gekregen, zeiden dat hij het mocht 82houden toen ze Anansi in zijn auto zagen. Ze wisten echter geen van allen dat ze 83Anansi de auto cadeau hadden gedaan.

84Anansi schaterlachte toen hij weer thuis was. Hij hoefde nooit meer te voet naar zijn 85werk. En toen hij Ma Akuba vertelde welke streek hij had uitgehaald, zei ze lachend: 86‘Je bent nog steeds de slimste onder de slimmen. Ik kan je voortaan maar beter direkt 87geloven!’