Door de dagen (onder ps. Polleke van Mher)

[p. 20]

Avond

't Donkert en de zomerdag verdwijnt
met een geheim gespeel,
en het zonnelicht in het westen
kleurt den hemel ambergeel.

Deur de lucht 'n zwarte vleermuis
sliert op avondtochten uit,
en in d' eenzaam boerenhuiskes
schittert 't lamplicht deur de ruit

't Windje rutselt in de blaren,
en langswaar het zonlicht zinkt
staan de boomen op den hemel
afgeteekend lijk met inkt.

Uit de beken stijgt 'n nevel
die zich over 't weiland rekt
waar 'n heele kikkersbende
nog 'n laatste lieke kwekt.

Zilverachtig klinkt het anglus-
kloksken in het avondver
wijl alhier en daar in 't blauwe
piepen komt 'n witte ster.

En de maan toont haar gezicht dik
opgeblazen lijk 'n pad..
alles slaapt nu.... slechts heel verre
rolt 'n trein weg naar de stad.

Lier 1903.

Polleke Van Mehr.