Door de dagen (onder ps. Polleke van Mher)

[p. 14]

Kerstmis

In de verte bronzen klokken
zenden hunne tonenvracht.
met 'n dommlend klankgebibber
langs de witte kerstmisnacht.

In den ijzerblauwen hemel,
botergeel, met stralend licht
en omkranst van rosse kringen
staat het lachend maangezicht.

En de wind giert huilend uit het
noorden, grijpt de dunne sneew
draait hem rond en sleurt hem langs de
platte stoppelvelden mee.

Diepgedoffeld in heur kap en
met een stallicht in de hand,
komt een pachtes met heur jongen
over 't suikerwitte land.

't Stallicht goeit 'n rosse klaarte
op den zwaneblanke sneew
en twee lange schimmen, zwart lijk
duivels volgen altijd mee.

Ginds lijk in een meer van zilver
badend, rijst uit 't bloote land
't kerkske met zijn hooge ramen
waar het gloeiend achter brandt.