Roze Kate

[p. 175]

Acht en twintigste hoofdstuk
De zending van Judde-Marie

Om 's Hemels wil, Mevrouw, fluisterde eene stem, toen de gesluierde dame met Angela in de kapel trad, laat ons geenen tijd verliezen...

- Judde-Marie, sprak de dame gejaagd, uwe stem klinkt zoo angstig. Wat is er gebeurd?

- Ik heb u slecht nieuws mede te deelen, antwoordde Judde-Marie, die waarlijk in de eenzame kapel de twee vrouwen scheen opgewacht te hebben.

- Is de vlucht van Angela reeds ontdekt?

- Neen, Mevrouw, maar Bruno heeft tijdingen uit Brussel ontvangen, die hem melden dat zijn vader, benevens den graaf van Rozenberg en den markies van Schomburg, door Zitzka's manschappen gevangen zijn genomen en als gijzelaars opgesloten werden in 't Paviljoen van Tervuren.

- Al onze plannen, al onze vooruitzichten zijn vernietigd, sprak de dame, want op de edele ondersteuning van den graaf van Rozenberg had ik stellig gerekend.

- Dan moet hij gered worden, antwoordde Judde-Marie beslist.

- Gered, maar hoe? vroeg de dame.

- Wij moeten hem uit 't Paviljoen doen ontsnappen.

- Zoo hij als gijzelaar gevangen zit, kon het alleen zijn wegens 't verblijf der jeugdige aartshertogin, dat Zitzka wenscht te kennen. In dit geval echter zal de graaf weigeren het gevang

[p. 176]

te verlaten, zelfs al werd hem daartoe de gelegenheid aangeboden.

- Wij moeten, sprak Judde-Marie opgewonden, hem overtuigen dat het belang Harer Keizerlijke Hoogheid zijne vrijheid eischt.

- Toch zou hij weigeren, zuchtte de gesluierde dame.

- Maar waarom? drong Judde-Marie aan.

- Omdat zijn lot thans aan dat zijner medegevangenen verbonden is. Graaf van Rozenberg heeft een te veel ridderlijk hart dan dat hij ontvluchten zou, indien zijne medegevangenen tevens ook niet kunnen ontvluchten.

Judde-Marie bleef eenige oogenblikken stilzwijgend nadenken.

- Welaan, als het moet, sprak ze met gesmoorde stem, dan moet het. Wij zullen ze allen vrij maken!

- Hoe zult gij dat bewerken? vroeg de gesluierde dame, wilt gij het gerecht verwittigen? de krijgsoverheid met de zaak moeien?

- Mevrouw weet even goed als ik, antwoordde Judde-Marie, dat wij er niet aandenken mogen dergelijken middele te beproeven. Overigens het is klaar dat gerecht en militaire krijgsmacht niets zouden durven ondernemen tegen den gevreesden Zigeuner. Zijne aanhangers bevinden zich overal en zijne macht schijnt inderdaad onbeperkt. Er moet dus op andere wijze gewerkt worden, want graaf van Rozenberg moet vrij, of nooit zullen wij de booswichten kunnen treffen.

- Welk middel stelt gij voor?

- Dit jong meisje moet vertrekken en alles in 't werk stellen om tot de gevangenen van Tervuren door te dringen.

- Gij denkt er niet aan, riep de gesluierde dame hare handen wringend, wat zal dit zwakke meisje kunnen verrichten tegen de macht van Zitzka?

- Mevrouw, hernam Judde-Marie, dit jonge meisje is verstandig en in de jongste gebeurtenissen heeft zij ook bewezen, dat ze moed heeft. Ik ben overtuigd dat zij in hare onderneming gelukken zal, indien zij daartoe besloten is.

De gesluierde dame keerde zich naar Angela als om het antwoord te hooren dat het jonge meisje op het voorstel van Judde-Marie geven zou.

- Mevrouw, riep Angela, beschik over mij naar goedvinden. Mijn hart en wil staan u ten dienste.

Ik dank u, Angela, zei de dame zuchtend, doch ik sidder bij de gedachte aan de verschrikkelijke gevaren, die gij trotseeren wilt.

[p. 177]

- Mevrouw, hernam Judde-Marie. wanneer het blijken mocht dat zij, ondanks onze pogingen, er toch niet in gelukken zou, de gevangen edellieden te bevrijden; en zij zich in doodsgevaar bevinden zou, dan kon zij immers Zitzka melden dat zij enkel op uwe bevelen handelde?

God zal dan wel voor 't overige zorgen.

De dame dacht eenige oogenblikken na.

- Gij hebt gelijk, Judde-Marie, sprak ze dan, een met diamanten bezetten ring van haren vinger trekkend en dien aan den vinger van Angela stekend.

Wanneer gij, mijne dochter, zoo ging ze voort zich tot het jonge meisje richtend, in de noodzakelijkheid komt een verhoor aan Zitzka te moeten vragen, omdat onze plannen verijdeld werden, dan indien gij geen ander middel meer ziet om de drie edelheeren te verlossen, zult gij de wonderbare macht van dezen ring beproeven door hem aan Zitzka te toonen.

In dit geval, maar in dit alleen, kunt gij u ontslagen achten van den eed, dien gij gezworen hebt, een eeuwig stilzwijgen te bewaren over alles wat gij gezien en beleefd hebt. Gebeurde het, dat de Bohemerhoofdman u ondervragen zou, antwoord dan openhartig en zeg hem alles wat u in de onderaardsche gewelven van Oudburg te beurt gevallen is.

Deze brave vrouw zal u verder alle noodige inlichtingen over uwe zending mededeelen, ga nu, en dat God en de heilige Moeder u beschermen!

- Uwe bevelen zullen stipt worden uitgevoerd, sprak Angela aangedaan.

- Vaarwel, mijne dochter, sprak de gesluierde dame en men hoorde haar snikken, terwijl zij Angela in hare armen sloot en haar hartstochtelijk omhelsde, ik....

De dame hield, op een teeken van Judde-Marie, eensklaps met spreken op, en men hoorde dat zij hare tranen met geweld terugdreef.

Daarna ging zij snel naar de deur en verwijderde zich zonder nog een enkel woord te spreken en zonder om te zien.

Judde-Marie nam Angela bij de hand en leidde haar insgelijks buiten de kapel.

Een oogenblik later waren beiden in het bosch verdwenen.