3 Anansi tori

[p. 36]

Hoe Anansi zichzelf uit de problemen hielp

U weet dat Anansi een knap dier is. U weet wat slim zijn betekent. Hij is geweldig knap. Als je niet voorzichtig genoeg bent dan is hij je te slim af. Het gebeurde vaak dat Anansi problemen had. Maar nu heeft Anansi het zo moeilijk dat hij niet in staat is zijn kinderen te verzorgen. Terwijl ze hun laatste stuk bananen aten piekerde Mama Akoeba hierover. ‘Wat moet ik nu doen om jou en de kinderen te eten te geven?’ zei ze tegen Anansi. ‘Ga geld zoeken. Je hebt zoveel vrienden. Vraag ze wat geld.’

Anansi dacht na. Hij zei, ‘Ja, maar wanneer je geld hebt geleend, dan moet je het terug betalen.’ Hij peinsde en peinsde. Hij steunde met zijn hoofd op z'n hand en dacht diep na. Hij zei: ‘Ja, Akoeba, ik heb een idee. Ik heb een idee. Ik zal voor geld zorgen. Akoeba antwoordde: ‘Waar zal je dat geld vandaan halen?’ Hierop zei hij: ‘Neen, ik zal niet gaan stelen. Ik zal nergens inbreken. Maar ik zal wel geld vinden.’

Anansi ging op stap. Na enige tijd kwam Anansi met genoeg geld thuis. Hierop zei Akoeba: ‘Waar heb je dit geld vandaan. Wie heeft je geld gegeven?’ Hij zei: ‘Geen commentaar, geen commentaar. Hier heb je het geld. Koop er wat mee. Ga naar de markt. Koop wat groente en wat verder nog nodig is. Wanneer je terug komt, hoor je het wel.’

Toen Akoeba thuis kwam vertelde Anansi haar wat hij gedaan had. Weet je wat Anansi gedaan had? Hij ging naar zijn eerste vriend Kakkerlak. Toen hij op de deur klopte riep hij: ‘Vriend Kakkerlak, je vriend is in nood. Ik heb geen rooie cent. Ik heb niets in kas. Niets in mijn portemonnaie. Er is niets in de pot. Ik weet niet wat ik mijn kinderen te eten moet geven. Mijn vrouw en ik kunnen de buikriem aanhalen, maar de kinderen moeten te eten krijgen.’

[p. 37]

Vriend Kakkerlak zei: ‘Ja, dat is waar.’

Anansi zei: ‘Je moet me wat geld geven.’

Kakkerlak zei: ‘Luister, ik kan je wat geld lenen, maar wanneer ik op zekere dag terug kom voor het geld, moet je mij niet zeggen dat je het niet hebt.’

Anansi zei: ‘Je hoeft niet bang te zijn. Ik ga nu aan het werk omdat de cassave al haast rijp is. Daarna ga ik het verkopen. Ik meld je wel wanneer je 't geld terug kunt krijgen.’ Hierna gaf vriend Kakkerlak Anansi het geld.

Anansi verliet Kakkerlak maar ging niet naar huis. Hij ging naar vriend Kip, klopte op de deur en zei: ‘Ah, dat wist ik wel, vriend Kip is bezig in het zand te krabben en naar wormen te zoeken.’

Kip zei: ‘Anansi wat doe jij hier? Ik heb je lang niet gezien.’

Anansi zei: ‘Ik ben in nood. Maar ik weet dat jij mijn goede vriend bent, vandaar dat ik jou wil vragen mij wat geld te geven om eten voor de kinderen te kopen. Al eten mijn vrouw en ik niet, als er maar wat pap is voor de kinderen.’

Kip zei: ‘Ik zal wel moeten. Als het voor jou was zou ik je niets gegeven hebben, maar omdat het voor de kinderen is wil ik je helpen. Ik heb altijd medelijden gehad met de kinderen. Maar ik wil geen ruzie krijgen. Het gebeurt vaak dat je iemand geld leent en het niet terug krijgt. De vriendschap wordt dan verbroken en je wordt vijanden.’

Anansi zei: ‘Neen, schei uit, dat kan toch niet!’ Hij ging verder en zei: ‘Luister, ik geef je wel een dag op wanneer je het geld kan komen halen. Even nadenken. Kom om half tien 's morgens.’

Anansi vroeg Kakkerlak om tegen negen uur te komen. Kip moest om half tien komen. Zij praatten nog even. Toen ging hij weg.

Anansi ging met twee zakken geld weg. Toen hij daar vandaan ging zei hij: ‘Waar zal ik nu heengaan? Ja, nu ga ik naar m'n vriend Awari. Awari

[p. 38]

is niet zo'n goede vriend, maar ik weet hoe ik hem aan moet pakken. Awari gaat 's avonds uit. Hij zal het geld dus niet 's morgens willen afhalen. Maar ik zal toch proberen hem zover te krijgen dat hij komt. Ik zal hem zeggen om te komen wanneer het donker begint te worden.’

Hij ging dus naar Awari en vertelde hem hetzelfde verhaal als hij aan Kakkerlak en Kip vertelde over z'n nood. Awari gaf hem het geld. Hij gaf Awari het tijdstip waarop hij moest komen om het geld te halen. Awari zou iets later dan de anderen komen.

Hij haastte zich naar vriend Tijger, omdat die veel geld heeft.

Hij zei: ‘Vriend Tijger, luister, je bent mijn goede vriend. Ik heb een probleem. Kan je me helpen?’

Tijger zei: ‘Ja, ik snap het, ik moet je helpen. Maar houd me niet voor de gek, en haal geen schurkenstreken met me uit.’

Anansi zei: ‘Neen, vriend Tijger, ik zal ervoor zorgen je terug te betalen. Met een slag kan je mij doden. Neen hoor, je hoeft niet bang te zijn. Je kan je geld later komen halen.’ Tijger moest een beetje later dan de anderen komen.

Daarna ging hij naar Jager. Jager was net thuis gekomen van de jacht. Hij was bezig zijn konijn te slachten. Anansi zei: ‘Geef mij liever wat van jou konijnevlees omdat ik zo in nood zit.’

Jager zei dat het vlees al besteld was. ‘Maar wat wil je?’

Anansi antwoordde: ‘Ik zoek wat geld omdat mijn kinderen honger lijden. Wij kunnen niets kopen.’

Jager zei: ‘Goed. Ik zal je wat geld lenen, maar ik moet het terug hebben.’

Luister hoe het verder ging. Bij het aanbreken van de dag kwamen de vrienden om hun geld. Iedereen weet wel dat Anansi het geld niet had. De eerste

[p. 39]

vriend die om zijn geld kwam was Kakkerlak. Hij klopte op het huis.

‘Klop, Klop, Klop. Anansi, ben je thuis? Ik kom om mijn geld.’

Hij antwoordde: ‘Hier ben ik, toch. Ik ga niet weg want ik weet dat ik jou betalen moet. Kom binnnen. Ik zie dat je zweet. De zon is heet. Kom een beetje kokosnootwater drinken.’

Kakkerlak zei: ‘Ja, lekker. Ik drink graag een beetje’

Anansi zei: ‘Zit dan, rust even, dan gaan wij zaken doen.’

Maar terwijl Kakkerlak kokosnootwater zat te drinken, zag hij Kip aankomen. Hij zei, ‘Anansi, ik ga dood! Daar komt mijn grote vijand. Help me. Waar moet ik gaan?’ Hij rende rond. Hij wist niet waar hij gaan moest.

Anansi fluisterde: ‘Kakkerlak, ga onder het bed. Maar stil blijven, hoor.’

Kakkerlak zei: ‘O.K. Zeg hem niet dat ik hier ben.’

Kip kwam: ‘Klop, klop.’ Kip kwam zijn geld halen.

Zo hield Anansi zijn vrienden voor de gek.

Anansi zei: ‘Vriend, kom zitten. Voor dat wij geldzaken doen, drink een beetje kokosnootwater.

Kip zei: ‘O.K. want de weg is lang en de zon is snikheet. Ik drink twee teugjes.’

Anansi zei: ‘Dan heb ik een hapje voor jou. Kijk eens onder het bed. Ik heb wat lekkers daar voor jou.’

Kip stond op en zei: ‘Aha, ik heb vlees gevonden.’ Ham, ham, ham. Hij at Kakkerlak op. Dus Kakkerlak was er niet meer.

Maar nadat Kip Kakkerlak had opgegeten en zijn snavel op de grond had afgeveegd, zei hij: ‘Is dat geen Awari? Anansi hoe kan je me dat aandoen?’

Anansi zei: ‘Wat bedoel je? Ik heb jou lekkers gegeven.’

[p. 40]

Kip zei: ‘Kijk wie daar aankomt!’

Anansi zei: ‘Ga gauw achter het huis schuilen! Maak geen geluid hoor.’

Toen Awari kwam zei hij: ‘Ik kom om mijn geld.’

Anansi zei: ‘Je krijgt je geld wel. Maar eerst een beetje kokosnootwater drinken. Ik ga een paar kokosnoten plukken. Ik verkoop ze maar ik geef je wel een om je te laten drinken.’

Awari antwoordde: ‘O.K. Lekker, lekker.’

Toen zei Anansi: ‘Voordat ik jou het geld geef, heb ik een hapje voor jou achter het huis op het erf. Loop maar zachtjes.’

Awari sprong en beet Kip in zijn hals. Hij dronk Kip z'n bloed helemaal op.

Toen Awari weer naar binnen kwam om zijn geld, zei hij: ‘Wat! Luister eens: Kam Kam Kam. Wie loopt zo zwaar? Wat moet ik doen? Anansi, ik ga gauw naar de zolder. Tijger, Tijger! Dit is mijn dood. Hij zal mij opeten zonder dat het hem enige moeite kost.’

Anansi zei: ‘Ik zal je niet door Tijger laten opeten. Je hebt mij wel eens geholpen. Ga boven in de kokosboom. Zeg niets. Hou je mond.’

Tijger kwam. Hij zei: ‘Ik zie een kalabas met kokosnootwater. Maar dat is niet voldoende. Geef mij nog een. Het is lekker hoor.’ Tijger dronk.

Anansi zei: ‘Als je meer wilt hebben, kun je het uit de boom plukken. Kan je wel klimmen?’

‘Ja,’ antwoordde hij: ‘Ik kan klimmen.’

Hij begon langzaam in de boom te klimmen. Hij likte zijn bek af: ‘mmmmm. Lekker, hoor. Het lijkt alsof ik het nu al eet.’ Toen ontdekte hij Awari. Tijger at Awari op want Awari rende uit de boom en Tijger had hem gepakt.

Tijger zei: ‘Maar kijk wat mij gaat overkomen. Zoëven heb ik Awari opgegeten en nu komt Jager met zijn geweer! Wat moet ik doen?’

[p. 41]

Anansi zei: ‘Waar zal ik je verstoppen? Je bent niet zo'n grote tijger. Luister. Klim nog hoger in de boom en laat de bladeren je bedekken. Maar niet grommen want ik weet dat je een zware stem heb. Dus stil man.’

Toen Jager kwam dronk hij een kokosnoot en Anansi zei daarna: ‘Je transpireert. Was je gezicht in de tobbe met water die onder de kokosboom staat.’ Toen Jager op het punt stond zijn gezicht te wassen, zag hij het spiegelbeeld van Tijger in het water. Hij pakte zijn geweer, hij schoot, Bemmm! Tijger viel dood op de grond.

Toen riep Anansi uit: ‘Jager, wat heb je met de tijger van de koning gedaan? Zij zullen je naar de gevangenis brengen.’

Jager schrok. Hij zei: ‘Anansi zeg aan niemand wat ik gedaan heb. Ik ga zachtjes weg. Je hoeft me niet te betalen.’

Zo hoefde Anansi niemand te betalen. Anansi heeft teveel streken. Streken zijn goed, maar je moet niet zo geslepen zijn dat je anderen niet betaalt. Anansi doet soms goede daden, maar dit was een gemene streek van hem. Ja, straks krijgt Anansi zijn straf, denk je niet? Iedereen zal ‘Ja’ zeggen. En ik vertel je dit verhaal, zodat je niet doet als Anansi gedaan heeft.