Versjes en liedjes voor 't jonge volkje

[p. 36]

E. van Offel

Van 't Slijpertje.

‘Schareslijper met uw karre,
Vindt ge 't wel een dolle pret,
Gansche dagen rond te kruien,
Wijl ge mes en scharen wet?’

- ‘'k Moet voorwaar mijn kost verdienen;
Daarom loop ik vroeg en laat,
Steeds mijn wagen vóór mij kruiend,
Zonder ruste langs de straat....
Maar, vriend-lief, ik wil bekennen,
Dat 'k mijn stiel van harte min;
Dat ik met mijn ronkend wieltje
Goed mijn daaglijksch broodje win.’

[p. 37]

 

- ‘Zoo! Dan zijt ge recht gelukkig?..

 

Maar hoe toch was 't juist die stiel,

 

Die u onder zóóveel andre

 

Nog het meest van al beviel?’

 

 

 

- ‘Meest van al?... Dat 's wel het woord niet,

 

Daar ik nooit te kiezen had;

 

'k Erfde juist dàtgeen, wat vader

 

Nog als eenig goed bezat.

 

'k Zet nu voort zijn slijpersleven;

 

'k Roep wat hij steeds moedig riep,

 

Onder 't ronken van het wieltje:

 

‘Messen, zeisen, scharesliep!’

 

 

 

- ‘En zoo blijft gij immer kruien,

 

Vroeg en laat, gezond en blij?...

 

Mocht ik in mijn lot mij schikken

 

En gelukkig zijn als gij!’