stonden, laten doorlezen! Toen Kraak terugkwam, had diè met de gebakken peren gezeten; en nou zat zo'n v.d. Lee op de schoolvergadering de serieuze te spelen, die te soliede van natuur was om 'n boekje door-te-vliegen volgens de methode der lichtzinnigen! 't Is toch ook wel door alles heen met zo'n vent!
Financiëel kón het, zoals Kraak uitlegde, en mijn voorstel werd aangenomen, met v.d. Lee z'n stem tegen. Maar toen kwam de strop: wèlke boekjes? Kraak stelde voor, presentexemplaren van de nieuwste series aan te vragen, en die dan te laten cirkuleren, en dan op een volgende vergadering over bepaalde deeltjes te stemmen. ‘Gut,’ zei mevrouw Troost, ‘maak daar toch zo'n drukte niet van, laat Staal, da's de voorsteller, met twee van jullie als kommissie dat nou even opknappen....’ Maar toen had v.d. Lee in-eens weer z'n houding terug: dáár protesteerde hij tegen, dàt was een zaak die de gehele school raakte, dáár wou hij over mee oordelen; geen onderonsjes, maar op de volgende vergadering allen met de nodige kennis van zaken beraadslagen; onder die nieuwere boekjes waren er, die hij vast en zeker zou moeten kritiseren, en daar moest hem gelegenheid voor worden gegeven....
‘Is er iemand tegen mijn voorstel?’ sneed Kraak af. Mevrouw Troost haalde de schouders op - en met algemene stemmen werd Kraaks voorstel aangenomen. 't Kon niet goed anders - maar ik zal geduld moeten hebben:
Eerst dat cirkuleren - dan weer een vergadering; dan bezoek van meneer Kolk, de gemeente-inspekteur, die komt pingelen. Enfin, die treft aan Kraak 'n goeie.... Dan advies van Kolk. Dan bestellen; dan wachten. Ik zal blij mogen zijn, als ik in deze klas nog nieuwe leesboeken beleef!