Particvlier Onbekent.
Refereyn.
HOort ghy Hertneckich volck, hoort licht verstoorde lieden,
Die door misnoeghen, stets de Goden wilt gebieden
Als 't v niet wel en gaet, naer vwen d'wasen lust:
Meent ghy met v gecreun de Goden te ontvlieden?
O neen! ghy sijt verdoolt, soeckt ghy in desen rust:
Der Goden toren wordt door ned-richeyt gebluit,
Door 't bidden en gesmeeck kan ider hulp verkrijghen;
Geluckich is hy dan, die will-ch hen roede cust,
En voor het Aerts beproef der Goden wet te nijghen.
Soeckt ghy in lijden baet, van tornicheyt wilt swijghen,
Tegens der goeden wil en baet v geen gewelt;
Oft v schoen iet misluckt, wilt haer dat niet aentijghen,
Denckt dat ghy sijt ghemaeckt recht naer der Goden belt.
Wat ist oft ghy hier lijt schade, in goet oft gelt,
De doot sal v in 'tlest van allen Commer vrijden:
Hier om mensch nemt gedult, v seluen niet en quelt,
'Tis schrick-lijck tegens Godt (oock de fortuijn) te strijden.
DE Goden en fortuijn sijn Reusen on verwin-lijck,
De Goden die sijn wijs, in alles seer voor sin-lijck
Sy loonen 't goet met goet, en straffen 'tquaet met quaet,
Tegens een ned-rijch herdt fijn sy al euen min-lijck,
Want die verduldich leeft, crijght noch int leste baet:
Daer tegens de fortuijn toont licht-lijck haeren haet,
Want hem, die haer begeeft, die straft sy heel tiran-lijck,
Altijts nemt sy de vlucht, van die haer meest naer gaet,
Bedriechelijck is sy en meest elck een weerspan-lijck,
Die sy meest goets belooft, is sy met quaet aenran-lijck,
Haer weenen is gesanck, en haren sanck gescheyd,
Die haer bedrijf werstaet, is sy seer licht verman-lijck
'Tis elck dan alderbest te lijden hen geleyd:
Want des te wederstaen, ick segge alle beyd',
De Goden, oft fortuijn, stelt sulckx altijts besijden;
Sy sijn om winnelijck, soo ick als voor v zeyd,
'Tis schrick-lijck tegens Godt (oock de fortuijn) te strijden:
| |
AL wast een wonder groot dat Hidram wert verwonnen
Van Hercul den Thebaen, 'twellck hoe het wert doer ronnen,
En hoofden af gekapt, wer ander groyden strack.
Al wast een wonder groot dat Milo soo heft connen
Eenen Stier met een Vuyst doot smijten met gemack:
Die hy den seluen dach voor spijs in 't lichaem stack.
En dat den Grieck Cerrast soo stout was in het vechten;
Dat vijftich duysent mans hem vielen noch te swack
Om hem te vellen ner, dit schijnt al vremt aen hechten.
Oock dat in Roomen ded een der Numance knechten,
Als het Theatrum brack, daer menich mensch blef doot,
Dat hy een stuck behielt daer hy hem onder rechten;
Tot dat dry hondert liens, daer quaemen wt den noot.
Al schijnt al dit in d'oogh der menschen wonder groot,
Noch meerder wonder ist, dit moet ick recht belijden,
Dat een werspannich mensch soo stout derfbieden 't hoot
'Tis schrick-lijck tegens Godt (oock de fortuijn) te strijden.
| |
Prince.
BEdwinckt v dan in tijts, hebt van v doent mishaeghen,
En denckt mijn boosheyt is de oorsack van mijn plaeghen,
Denckt dat rechtverdicheyt de Goden is gemeyn.
Soo ghy een dinck in saeght gh'en sout soo seer niet claeghen,
Dat al het goet te saem dat door der boosen treyn
V hier wort aengedaen, meer is te achten cleyn,
Dan 't alderminste quaet, dat v comt van de Goden,
Want dat quaet is een deucht, om v te maeken reyn,
Oft om te leeren v naer volghen hen geboeden.
Der Rechters straf die wordt van sulck een meest geuloden
Die wt sijn eyghen wil groot misdaet heeft gedaen:
Als hy veroordelt wordt tot 't swert, tot 't vier, tot soden,
'Tis tegens sijn genouch dat hem al sulckx comt aen:
Hier om ghy creunent volck sockt ghy de straf t'ontgaen,
Wilt al v boos voort-stel naer v vermoghen mijden:
Oft kent ghy schuldich v, soo lijt, naer mijn vermaen
'Tis schrick-lijck tegens Godt (oock de fortuyn) te strijden.
A.D.V. Vreest maer Lyt.
|
|
Auteursrechtvrij