De schadt-kiste der philosophen ende poeten
(1621)–Jan Thieullier– Auteursrechtvrij
[pagina 223]
| |
Refereyn.
WAt Philosophen leer, haer schriften en belijden,
Men voor warachtichst houdt van d'alderoutste tijden,
Wert van de schoon Peoën, aen t'Vreuchden Bloem gevraecht,
Verscheyden sin van die, d'een teghen d'ander strijden,
Doch van hen loffelijck, schoon leeringh wert gewaecht,
D'een dit gepresen heeft, en d'ander dat mishaecht.
Ga naar margenoot+ Voor eerst de Ledicheyt, door Plato wert verdreuen,
Maer doch den arbeyt hier, diet clouck te bouen draecht,
Ga naar margenoot+ Daer Aristoteles, veel loff heeft af geschreuen,
Den rijckdom en de schat, die den Monarch int leuen,
Ga naar margenoot+ Diogeni aenboot, verachte hy tot niet,
En Apulejus prijst, de reyn armoed' beneuen,
Een vinders' van de const, diemen eenvoudich siet,
Ga naar margenoot+ Maer des' prijst Mijn en Dijn, hoe wel t'niet veel geschiet,
Doch ander maticheyt, en d'eensaemheyt aenwijsen,
Maer Pythagoras prijst, voor al met claer bediet,
Ga naar margenoot+ Een deuchtsaem leuen is, voor alles hier te prijsen.
ZEno van cijpren vroet, meester der Stoicijnen,
Die prijst voor al de deucht, dat hier niet can verschijnen
Een costelijcker schat, noch eerelijcker goet,
En Socrates doet cont, al waert datmen met pijnen,
Omreysde sweerelts cloot, en al des waeters vloet,
Daer is niet voor de deucht, sy winne't al seer vroet,
Den rijckdom sy vertreft, en oock al d'edeldommen,
Ga naar margenoot+ Al s'weerelts cost'lyckheyt, voor dees deucht wijcken moet,
Ga naar margenoot+ Dus laet ons altesaem, in deuchden heel becommen,
En oock verblijden al, wijckt van d'onreyne Blommen,
Ga naar margenoot+ Want ondeucht baert ellend' soo ghy beuinden meucht,
De deucht versmaet al t'geen, dat cost'lijck is in sommen,
Ga naar margenoot+ Den mensch sy hier verquickt, en hem geheel verheucht,
Isocrates beschrijft, als dat al hier de deucht,
De pijn' en arrebeyt, verlicht en doet oprijsen,
Ga naar margenoot+ Geeft oock vrijmoedicheyt, de oud' en jonghe jeucht,
Een deuchtsaem leuen is, voor alles hier te prijsen.
| |
[pagina 224]
| |
Ga naar margenoot+ ALs Socrates Croesum af vraeghde minnelijcken,
Wat hy voor t'loff'lijcxst' hielt, in sijne conninck rijcken,
Ga naar margenoot+ Heeft hy geantwoort saen, hy moeste sijn vijant
Hier wreecken en doen leet, maer vrienden in wat wijcken
Bewijsen alle deucht, hier op met clouck verstant
Sprack Socrates mijn heer, ghy sijt verdoolt hier want
Ghy hadt wijs'lijcker die, tot vrienden v gaen maecken,
Ga naar margenoot+ Het oock veel beter is, met vrienden goet verbant,
Als vijant tot een vrient, in deuchden t'saem te blaecken,
Ga naar margenoot+ Xerxes noyt en heeft, sijn vijant om wat saecken
Ga naar margenoot+ Hen wreetheyt aengedaen, maer alle deucht beleeft,
Waer door het griexsche volck, de oorlogh ginghen staecken,
Hy door sijn deuchtsaemheyt, haer soo verwonnen heeft,
Ga naar margenoot+ Cleobulus beschrijft, en een schoon leeringh' geeft,
Ghy sult vijant en vrient, te saem met deuchden spijsen,
Ga naar margenoot+ Vrient om te blijuen vrient, vijant tot vrient aencleeft,
Een deuchtsaem leuen is, voor alles hier te prijsen.
| |
Prince.
Ga naar margenoot+ DE deucht verwint het al, al wert sy seer bestreden,
Van s'weerelts boosheyt hier, die haer niet laet in vreden
Doch Reden haer by staet, met Liefde, en eendracht,
De deucht doet jder goet, en is seer soet van seden,
Ga naar margenoot+ Int goede haer verblijt, het quade sy veracht,
Niet stuer maer vriendelijck, naer weldoen altijt tracht
Sy ist diet al verdraecht, niet quaets men hoort haer spreken,
Lijdtsaem' in overvloet, en doet gewelt noch cracht,
Oock niemant en bedriecht, gebruijckt geen valsche treken,
Den vrede sy bemint, hoe can men haer versteken,
Demetrius hoochlijck, om sijn deucht wert vereert,
Met veel pilaren schoon, van metal, t'heeft geblecken,
Dry hondert t'sestich t'saem, doch soo sijn bouck ons leert,
Dat door t'verloop des tijts, een deel sijn gansch verkeert
Veruallen en vergaen, t'huijscomend' sprack den grijsen,
Ga naar margenoot+ De deucht is niet vergaen, noch oock in verheert,
Een deuchtsaem leuen is, voor alles hier te prisen.
Liefde Maeckt Eendracht.
Mydt en Lydt. |
|