De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 222]

Nievw liedeken op de wyse;
Hansken ons gheburmans soon hy heeft my lief.

COmt Cleo singht een soeten toon,
O sangh ghodin,
Met Hymenaeus dynnen zoon,
Poêts van sin,
De mey wilt helpen cieren,, en vieren
Aenschoudt het woudt,, daer menigh voudt
De voghels tierelieren.

Siet hoe de Blonde Phebo rijst,

Aen S'hemels tent,
En Ceres ons sijn gonst bewijst,
VVaer dat m'hem went,
En Floras vrughten rijsen,, om prijsen,
Zephyrus mindt,, den Hiacint,
Noch dick door tijts bewijsen.

Diana met haer maeghdts gheley,

Die loopt ter jaght,
Adonis met sijn Iaghts gheschrey,
Het wilt verwaght,
Met radt gheswinde voeten,, t'ontmoetẽ
Eer dat Apollos brandt,, het landt
Met stralen comt ontmoeten.

Aurora Suster vande Maen,

En vande Son,
Die steedts v straelen heen doet gaen,
Van dijn Tithon,
Na Iupiter met vreden,, om reden
Dat ghyt gheboudt,, saf'ranigh soudt
Belighten taller steden.

Prince.

Ghy Princen die Rhetorica,

Vyt Ionst bemindt,
En Mercuristen spoeydt Vdra,
Met trouw bewindt,
Als door de Const ghedreuen,, verheuen
Minerua wijs,, sal v den prijs,
Na dijn verdienste gheuen.

Gheen mensch Volmaecht.

I. Lieffs.