De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 184]

Nievw liedeken; op de wyse:
Mijn alderliefste verheuen,

O Cupido Godt gepresen,
VVilt toch genadich sijn,
VVant van de liefde wy lesen,
Dat Piramus in pijn,
Om Tisbees schoon aenschijn,
Brocht sy seluen in lijden,
Meenden hem te verblijden,
Aenhoort de reden mijn.

Persaeus heeft vroom gestreden,

Om Andromeda reyn,
Leander heeft veel geleden,
Om sijn Hero alleyn,
Al door der liefden greyn,
En vreesden wint noch reghen,
Maer socht door diepe weghen,
Sijn alderliefste certeyn.

Iupiter quam 't sijnder vromen,

Hier neder als een swaen,
En is by Leda gecomen,
VVan Helena daer aen,
Paris wt liefde saen,
Quam die schoonste ontschaken,
VVaer deur Troijen moest blaken,
En teenemael vergaen.

Bacchus oock seer vierich minden,

Erigones plaissant,
Als hy dit al wel versinden,
VVou niet na sijn verstant,
Godt wesen abondant,
Door de liefde by desen,
Moest een bos-drijuer wesen,
Des-gelijck men noch vant.

Prince.

Pluto van binnen onsteken,

Om Proserpina schoon,
Heeft door der liefden treken,
Gecregen den Persoon,
Maer wat is uwen loon,
Cupido Godt seer crachtich,
Bouen de Goden warachtich,
Geef ick v toch de croon.

Acht vwen Tyt.