De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 157]

Refereyn.

⁺ DIe nu Apelles waer in schilderen rijckelijck,
Gheen schilder en isser soo ghelijckelijck,
Die Venus ghelijckenis derf op-maecken,
Niet dat ick my met Apelles ben strijckelijck,
Sulck werck sal ick met allen schilders staecken,
Maer ick sou met mijn penne veel lieuer raecken
En afschilderen de daet van veel vrouwen snoot,
De goede een croone die sy moeten smaecken,
Die ben ick gelijckende by Princessen groot,
Maer ick meen vrouwen die van deuchden sijn bloot,
En t'venijn vol bedrochs in haer sterten draghen,
Midts d'boos leuen, daer der veel om comen ter doot,
Waer deur de mans-persoonen in deuchden traghen,
Nochtans al sou't de quade vrouwen mishaghen,
Moet nochtans mijnen bal elck mensch claer,, gheuen,
En met Marcum Aurelium dit ghewaghen,
Ick een quaey vrou,, schou,, voor ontrou,, hou,, haer,, leuen.

WAer is felder monster t'zee, te landt beuonden,
Waer heeft draeck, beer, leeuw, wolf, oft vreede honden
Oyt soo fel geweest, als een boose vrouwe doet,
Want wat reden dat aen haer worden gesonden,
Haeren grondt blijft veel bitterder als eenich roet,
Haer moordadighe vileynicheyt oueruloet,
Wie isser die haer met reden can wederstaen,
⁺ Hebben sy Marcum Aurelium een Prince vroet
By den Romeynen sulcx niet doen nemen aen,
Leest desen Philooph, wilt hem niet ouerslaen,
Hy sal den vernuftighen gheuen goet verstant,
⁺ Hy acht een onuerstandich wijf een open baen,
Iae een piscijne vervuylt van allen cant,
Is't niet te beclaghen datter is iemant,
Diese bemindt om haer groot misbaer,, euen
Wie sal comen misprijsen mijn reden playsant.
Ick een quaey vrou,, schou,, voor ontrou,, hou,, haer,, leuen.

+ Offic. Cice.

+ Den xiiij. Sentbrief.

+ Met oorlof gesproken.

[p. 158]

 

⁺ ARminius den Philosooph heerlijck gheleert,

 

Van een vrou te trouwen hy hem meestendeel keert,

 

Die van Penen hem nochtans sulcx indringhen,

 

Hoort sijn reden, u wijsheyt wordt daer deur vermeert,

 

Had ick een leelijcke vrou, sy mocht my dwinghen,

 

Iae hatende wesen, haer venijn aen-bringhen,

 

En waer sy rijck, ick sou van haer smaetheyt lijden,

 

Waer sy erm van goet, ick sou sonderlinghen

 

Haer moeten onderhouden, van alle sijden

 

Bouen al, waer sy schoon, men sout my benijden,

 

Merckt hoe desen Philosoophe dit seyt perfeckt,

 

Haer tongh is vol bedrochs, wie salse mijden,

 

Haer ooghen sijn tot hoerderijen ghestreckt,

 

Haer manieren worden van den wijsen begeckt,

 

Haer ydel gelaet doet menighen swaer,, beuen,

 

Handen, voeten, al de lidtmaeten sijn beuleckt,

 

Ick een quaey vrou,, schou,, voor ontrou,, hou,, haer,, leuen.

+ In Marcũ Aurelium.

Prince.

⁺ ELck dier geschapen by sijn moeder in't ingewant,
Maer een vrouwe die met alle quaetheyt aenspant,
Is gelijck t'ghedierte, dat elck heeft sijn cracht,
Haer tonghe is met allen venijne beplant,
Dit thoont den Romeynsch' Philosooph Aurelium sacht,
Had desen Keyser Marcum tot noch toe ghewacht,
Wat en sou hy voor de quaey vrouwen niet stellen,
Die als eenen Basiliscus leuen onbedacht,
Oft ghelijckelijck sijn den duyuel der hellen,
Een vroom vrou sal haer hier niet mede quellen,
Dan sal in deuchden volstandelijck verstijuen,
Dus lofbaer Prince, en laet u niet versnellen
Vande jaloerse vrouwen, die altijt kijuen,
Niet dan rasen, knibbelen is haer bedrijuen,
Om haer voor tijden veel mans hier en daer,, bleuen,
Die ick ben achtende als erm catijuen,
Ick een quaey vrou,, schou,, voor ontrou,, hou,, haer,, leuen.

Bedwinght v Ghemoet.

+ Marc. Aur. Den xiiij. Sentbrief.