|
| |
| |
| |
Refereyn.
ALs ick's menschen handel ben bemerckende,
Die hier nacht en dach, vroech en laet sijn werckende,
Om haer kinderen groot goet te vergaren,
En sijn de selue in luyheyt versterckende,
Dominerende als swerelts dienaren,
Wat de ouders in't leuen connen versparen,
Sy spelen de gilde, jae sijn weenich in noot,
Leuen d'ouders, sy haer herte beswaren,
Datter dickwils naer is volghende de doot,
Sy hebben't geldeken vast in haeren poot,
Om de ouders steruen, is men achtende niet,
Sy spelen en tuyschen, maecken wonder groot,
Sonder eenighe danckbaerheyt dit gheschiet,
Cicero die als een Philosoph dit aensiet,
Is nochtans de danckbaerheyt achtende voor goet,
Die daer af schrijft in sijnen boeck dit bediet,
Danckbaerheyt is lofbaer, wel hem diese doet.
EEn goet man ondanckbaerheyt niet en betaemt,
Weldaet salmen loonen met weldaet onbeschaemt,
Dit leert Cicero, wie can daer sijn teghen,
Deucht en eet waeren noyt van malcanderen ghepraemt,
Ghy die dan tot ondanckbaerheyt sijt gheneghen,
Vwen vleesch lijcken lust en dient niet versweghen,
En is niet genoech voor d'edelheyt weirdich,
Der menschelijcke natuer waer beter versleghen,
Want sy en sijn maer crancke vaten eirdich,
Hoe sijt ghy in ondanckbaerheyt soo hooueirdich?
Recht oft ghy op eirden altijt sout leuen,
Ermen eirdworm in ondanckbaerheyt volheirdich,
Ghy laet natuer gaen bouen leeringh' verheuen,
Wreetheyt is onnatuerlijck bouen schreuen,
Keert wederom, tot de schoon danckbaerheyt u spoet,
Bedenckt d'woort Cicero, wilter u toe gheuen,
Danckbaerheyt is lofbaer, wel hem diese doet.
| |
| |
XEnophontem den Philosooph werdt gheuraecht
Twee vraeghen, welck woorden hem d'best behaecht,
Oft hy lieuer simpel waer verheuen oft wijs,
Oft vernedert met groot goet, daer by seer beclaecht,
Hy seyt, ick heb groot melijden, t'is een afgrijs,
Ouer den dwaes verheuen, nochtans broos als ijs,
Sijn intentie is lieuer eenen te wesen,
Gherust te leuen, d'welck gaet bouen alle spijs,
Contrarie de rijckdommen mispresen,
Die verheffen, moghen wy dat niet wel lesen,
En nemen dattet den ondanckbaeren aengaet,
Ondanckbaerheyt can gheen smetten ghenesen,
Wie salse prijsen, hebbende goeden raet,
Mensche siet is't dat u ondanckbaerheyt quaet
Noch ouerualt als eenen moordenaer onuroet,
Denckt altijt, wat ghy doet, eer het wordt te laet,
Danckbaerheyt is lofbaer, wel hem diese doet.
| |
Prince.
T'Is een groote gaue te hebben melijden,
Seyt Marcus Aurelius in sijnen tijden,
T'is oock d'woort van allen Philosophen bekent,
Danckbaerheyt en moet men niet stellen ter sijden,
Sy brenght den mensch in't licht, die te vooren was blent,
Socrates siende sijn schatten by hem omtrent,
Heeft sijn goet lieuer in de zee ghedraghen,
Dan dat het selue hem soude maecken inpotent,
Want den duyuel heeft in danckbaerheyt mishaghen,
Deur d'ondanckbaerheyt leyt hy listen en laghen,
Weest dan danckbaer, wilt ondanckbaerheyt schouwen,
Sulcx quam Pythagoras de menschen ghewaghen,
Plato wil den ondanckbaeren verspouwen,
Aristoteles heeft gheheel sijn betrouwen
Op de danckbaerheyt, een loflijcke deuchde goet,
Dies ick recomandere mannen en vrouwen,
Danckbaerheyt is lofbaer, wel hem diese doet.
In Maet kent Staet.
|
|
Auteursrechtvrij