|
| |
| |
| |
Refereyn.
DIe nu waer eenen Cicero, oft Plato vroet,
Demosthenes, hebbende Quintilianus vloet,
Hebbende een gulde tonghe in mijnen mont,
Om te volprijsen met eenen loflijcken moet
De daet der Philosophen, en heerlijcken vont,
Haer wijsheyt, haer vernuft, haer leeringh' t'alderstont,
Hoe wel dat sy heydenen oft Griecken waren,
Niet wetende vande Godtheyt eenighen gront,
Nochtans haer leeringh' veel Christenen beswaren,
Die altijt soo besich waren en heruaren,
Om ons de wel-sprekentheyt achter te laten,
D'eenich richtsnoer, d'welck vrede can openbaren,
Niet teghenstaende datse twistmaeckers haten,
Waer wel-sprekentheyt hier, t'sou Nederlandt baten,
Iae Mars en Bellona sou men versteken,
De waerheyt te seggen en mach men niet laten,
Het lieflijck wel-spreken,, can gramschap breken.
SYn wy soo Zeno schrijft, tot eerbaerheyt gheboren,
Waerom hebben wy dan soo weenich vercoren
De wel-sprekentheyt? als men daghelijcx siet,
Want Cicero die ick noemden te voren,
En heeft noyt vande wel-sprekentheyt gheuliet,
Pythagoras, Plato, Socrates, doen anders niet
Als gramschap breken en vrede maecken,
Xenocrate niet als een draevent riet,
Maer een weerdich Philosoph, die wijsheyt doet smaecken,
Aristoteles doet my van minnen blaecken,
Prijsende d'eerbaerheyt bouen alle dinghen,
En Arminius mach ick oock wel aenraecken,
Geacht, ge-eert by die van Penen sonderlinghen,
Sy niet dan wel-sprekentheyt ons en bringhen,
Seer weenich waeren sy tot gramschap gheweken,
Maer soeckende met reden in te dringhen,
Het lieflijck wel-spreken,, can gramschap breken.
| |
| |
HOmerus heeft by den Griecken veel bedreuen,
Cicero by den Romeynen weerdich beschreuen,
Alleenlijck om d'wel-spreken, soo wy bekinnen,
Comt hier jongh-mans, die in ydelheyt leuen,
Hoort Plato, merckt sijn leeringh, scherpt u sinnen,
Die quaet vermoet, en ongheloof beminnen,
Breckt u gramschap, weest heus van mont, als den wijsen,
Wilt den bitteren nijdt doch houden binnen,
Soo sal men u als jongh Philosophen prijsen,
Want het is voor alle menschen een afgrijsen,
Daer siel en lichaem dickwils om moeten lijden,
Dat men wt veel clappens hier heeft sien rijsen
Niet dan grooten twist, tweedracht, bloedighe strijden,
Wilt ghy u als mannen met eeren verblijden,
Doet soo by de Philosophen is ghebleken,
Bedwinght u tonghe, wilt den Regel niet mijden,
Het lieflijck wel-spreken,, can gramschap breken.
| |
Prince.
PRince tot dit propooste hebben wy van doen
Een persoone, edel wel-sprekende Peoen,
Te weten de maghet Rethorica ghenaemt,
Die oock bystant doet het jongh Laurierboomken groen,
Met Democritus, Cleantes, heerlijck befaemt,
Gheen Philosophen hebben dees maghet geblaemt,
Maer in grooter reuerentie gehouwen,
Want Plato, Cicero, Socrates onbeschaemt
En hebben dees maghet niet willen schouwen,
Wel-sprekentheyt sou die in Orateuren flouwen?
Men souse als Momisten stellen aen eenen cant,
Wilt dan als wel-sprekende Philosophen bouwen
Op Rethorica om haer leeringh menigher hant,
Rethorica te ghebruycken en is gheen schant,
Orateurs, Philosophen heeft sy bestreken
Met haer suyuer manieren en redene, want
Het lieflijck wel-spreken,, can gramschap breken.
Doende eynde Ick.
|
|
Auteursrechtvrij