De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 123]

Nievw liedeken op de wyse;
Schoon jonckvrou ick moet u claeghen.

S'Morghens schijnt de sonne sachtich
Inden dageraet,
Maer haer straelen branden crachtich,
Hoe sy hooger gaet,
Soo wast mijn oprechte minne
Tot v schoone maeght,
Sy was soet in het beginne,
Die mijn hert nu knaeght.

Nacht en dach ben ick in truere

Vol van droefenis,
Hierom thoont vrouwen-natuere,
Die genadich is,
Al en ben ick v niet werdich,
Door v deuchtsaemheyt
Siet hoe mijn liefde volherdich
Van v noyt en scheyt.

Ghetrou heb ick my gedraghen,

Altijt euen seer,
Lijf en leuen sou ick waghen,
Vroom al voor v eer,
Altoos ben ick met verlanghen
T'uwen dienst bereyt,
Hoopende loon te ontfanghen
Voor mijnen aerbeyt.

Ick en soeck niet voor mijn loone

Eenich gelt noch goet,
Maer in eeren v persoone,
VVt reyn liefde soet,
Redelijck is mijn begeren,
En weest niet gestoort,
Oft om v sullen falgeren
Mijn vijf sinnen voort.

Prince.

Edel schoon Princes der vrouwen

Die in't herte staet,
In v schoonheyt te aenschouwen
Ben ick noyt versaet,
Sonder v is alle vreuchde
Voor my smert en pijn,
VVant de blomme uwer jeuchde
Troost het herte mijn.

In Viericheyt Groeyende.

Met Reden Verwint.