De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 120]

Nievw liedeken op de wyse;
Aurora quam op hemels baen.

Oft Lestmael ginck ick buyten der stee.

FLora ontluyckt v bloemkens soet,
Neemt Phebus t'uwer baten,
Soo wordt Diana wel gemoet,
Al sou Borrim verwaten,
Acteon gaet sy haten
Met al sijn jaghers stout,
Zephyrus blaest al coelkens,, uyt,
Den Satir Faunus bloelkens,, fluyt,
Citrena die't al brout.

Rampsalich was Calisto hier,

En Io ongeluckich,
Deur Fortce van Cupido fier,
Comfort was hy ontruckich,
Met eenen gheest seer druckich
Haer hertken was benout,
VVant Iuno quam doen haer,, aenboort,
Al deur jeloursheyt swaer,, ghestoort,
Die in haer stricken hout.

Aurora neemt doch een playsier

Om Pomona onlustich,
Vertumnus met een bly manier
Sijn liefde was onblustich,
Soo sal Cephali rustich
V bystaen in der noot,
Die Venus u gheschoncken,, heeft,
Cupido op sijn loncken,, leeft,
Sijn vlammen sijn te groot.

Nereijde schout Neptunus plas,

VVilt v met Flora paren,
Haer bloemkens staen schoon van gewas,
Laet den Tritn verharen,
Aura sal die baren
Coelwindich spreyden uyt,
Narcissus leyt gedoken,, neer,
Echo die heeft gesproken,, weer,
Amphion speelt sijn luyt.

Prince.

Siringa heeft nu rustens tijt,

VVant Pan mostet bequelen,
Orpheus is oock wt den strijt,
Laet Musica vereelen,
Fray comt hier Philomeelen,
Al inden soeten Mey
Eensins mijn liefste wesen,, sal,
Rust sy op my genesen,, al,
Soet com ick wt geschrey.

In Viericheyt Groeyende.

D'oncrvyt overwast den Rogghe.