De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 64]

Nievw liedeken op de wyse;
Het wasser een aerdich Venus-dier.

STinckende hoouerdye boos,
Hoe hebt ghy den mensch ontstelt,
Kennisse is verdreuen broos,
En geuelt,, met gewelt,
Reden heeft verloren haer voos,
Gepresen,, wilt elck wesen
In dees werelt loos.

Iuno behoort de eer alleen,

Van schoonheyt en den rijckdom,
Hemus en Rhodope gemeen,
Die sijn om,, dese blom
In nijt verhert gelijck den steen,
Het duyster,, wilt den luyster
Nu achten seer cleen.

Iupiter nu als rechter sidt

Midden inder Goden sael,
Phoebus gaet vertellen hem didt
Na t'verhael,, vande quael,
Pallas voor haer beminde bidt,
T'afsnyden,, moet sy lyden
Van t'verdoruen lidt.

Pallas compt doch als Moeder saen

Geeft elcx herte wijsheyt vroet,
En wilt de aerde weder slaen,
Dat sy moet,, geuen soet
Een Olijftacxken swaer gelaen
Met vruchten,, van genuchten,
Die den twist versmaen.

Prince.

Princen hier is volle bescheet

V wapenen ongemist
Met tacken der olyuen becleet,
VVant den twist,, is geslist,
Mars honden dragen rou en leet,
Den vrede,, sal hier mede
Groyen wijt en breet.

ECCE GRATIA.

Veel Dvechs vanden Bosch.