Refereyn.
LAestmael was ick besich om neerstich t'ondersoecken
De leer der Philosophen in verscheyden boecken
De welcke ick te lesen niet en was ghewent:
Maer aleuenwel ginck ick my daer toe vercloecken,
Ende just vondt ick eenen boeck, die my maeckten bekent,
Waerin dat Plato seyt met woorden pertinent,
Datter een beginsel is van alle dinghen clerelijck,
D'welck bouen al is. Siet wat fondament,
Ende sonder welck niet en can sijn begherelijck.
Oock seyt Sosthenes met woorden onueruerelijck,
Dat het wesen van den warachtighen Godt
Niet en can ghesien worden. Waer dat niet derelijck,
Dat met sulcken reden jmant soude houwen spot?
T'is wonder waer die menschen haelden sulcken slot,
Die hem niet en kenden in t'begin noch in t'leste.
Ick segh hoe wel sy in die eerde ligghen rot.
Hun leer,, vol eer,, seer,, trouw,, ick houw,, nouw,, voor die beste.
VOorder lesende, soo heb ick noch gheuonden,
Daer Thales, een man die oprecht was van gronden,
Ons leert, dat die sielen van mans, ende vrouwen,
Onsterfelijck sijn, noch seyde hy tot dien stonden,
Tot haer die hem vraeghden, T'is weert om t'onthouwen,
Wat het swaerste is? hy sprack sonder benouwen,
Dat den mensch sijn seluen soude kennen.
Op welcke reden wel is te bouwen,
Ende hem tot sulcx oock sien te ghewennen.
Noch sey hy, t'is weerdich om te schrijuen met pennen,
Dat het gheluck is ghesontheyt nae den lichaem,
Ende rijck nae die siele, waer wy loopen oft rennen:
En sullen sulcken menschen soo heel bequaem,
Om ons te leeren sulcken reden aenghenaem,
Niet vinden, d'welckick met die waerheyt beueste,
Dat weerdich is t'onthouwen haeren naem.
Hun leer,, vol eer,, seer,, trouw,, ick houw,, nouw,, voor die beste.
| |
NOch seyt Thales met woorden seer crachtich,
Daer hy ons leert, d'welck is waerachtich,
Als dat Godt en heeft ende noch beghin,
Ende in allen sijn doen heel machtich.
Noch soo seyt Plato met woorden sterck van sin:
T'verlies der silen is groot: maer der wijsheyt ghewin
Comt deur de wijsheyt den mensch tot groot goet.
Dus ist reden dat ick haer seer bemin.
Thales seyt dat noch den mensch metter spoet
Moet doen dat hy een ander souwde ghebieden soet.
En t'geen ghy een ander verbiet, sult self oock laeten:
Dit sprack hy seker met eenen blijden moet,
Voor ons soo wel als groote pottentaten.
Wie souw sulcken redenen connen ghehaeten?
Maer prijsen meer als allen die reste.
Waer ick wandel segh ick voor alle staeten,
Hun leer,, vol eer,, seer,, trouw,, ick houw,, nouw,, voor die beste.
| |
Prince.
CLeobolus oudtwesende seuentich jaeren,
Die leert ons oock d'welck ick moet verclaeren,
Doet uwen vrint wel, op dat hy v vrindelijck sy,
Noch soo spreckt hy sonder eenich beswaeren
Dat wy moeten schouwen met herten bly
Den haet van ons vrinden, ende noch daer by
Het bedroch van onse vyanden, d'welck is groot.
Noch soo leert ons Thales met moede vry,
Deur deughde de sonden te schouwen bloot,
Dat en cost hy niet versieren uyt sijnen poot:
Dan deur voorsichtighe wijsheyt om ons te leeren:
Want de deught ouer alle dinghen is t'hoot.
Dus moet elck neerstich hem tot haer keeren,
Ende wachten ons van sonden te vermeeren:
Want deught can ons dienen voor een rekeste.
Dus segh ick noch al sonder verseeren
Hun leer,, vol eer,, seer,, trouw,, ick houw,, nouw,, voor die beste.
Groyende in Devchden.
Ghy Borght ons Persse.
|
|
Auteursrechtvrij