|
| |
| |
| |
Refereyn.
WAer toe soo heel vernuft willen wy ondersoecken
Dinghen die ons verstandt en sin te bouen gaen,
Laet ons maer simpelijck onsen gheest wat vercloecken
Met natuerlijcke leer en Philosophs vermaen,
Hoort Themistocles stem, die wijsheyt heeft begaen,
Als hem Xerxes volck vraeghde na ampt en saken,
Hy heeft haer gheantwoordt, wesende wel beraen,
Dat hy wt oorbor cleyn wel grooten nut cost maken,
Want een cleyn oorbor nut dunckt niet voor die'en laken,
Maer in t'gronderen wel wort hy nut-baer gheacht
Van Aristides wijs, die seght hy gheeft te smaken
Als honich inden mondt, van die hem willich wacht,
Hoort Diogenes nut, die deur des oorbors cracht
Hem seluen stelt te coop by d'Atheensche ghebroet,
Xenedes vraeght hem, seght my wats v ambacht,
De kinders te ghebien, antwort hy metter spoet,
Eerlijcken oorbor nut, wort deur wijsheyt gheuoet.
HOe en souden wy niet den rechten oorbor minnen,
Die Anaximenus voor die van Lapson vrocht,
Doen Alexander wou de stadt met gramme sinnen
gheheel brenghen te niet met eenen fellen tocht,
Anaximenus ginck, met vlijt den coninck socht,
Maer Alexander sprack, ick sweer by de Goden,
T'gheen dat ghy my bidt voor dat trouloos ghedrocht,
En sal ick doch niet doen, meynende t'was gheboden
Vande Lapsooniers, om met goey methoden
Te slissen s'conincx nijt, om soo de straf t'ontvlien,
Maer neen, hy sey ick com wt haerlier stadt ghevloden,
En bid dat s'conincx straf op haerli sou gheschien,
Den coninck sprack tot t'volck, elck mach wel voor hem sien,
En ick ghebiedt v al, dat niemant haer misdoet,
Maer als ghy iet aenrecht, wilt eerst den grondt bespien,
Nu ick verwonnen ben van Anaximeni vroet,
Eerlijcken oorbor nut, wort deur wijsheyt gheuoet.
| |
| |
THalus een Philosoph, den eersten wijs in Grieken,
Wert eenich tijts gheuraeght, watter licht was om doen,
Hy seght, te geuen raet, maer laet des wijsheyts wieken
Vlieghen tot stichting goet, die rechten oorbor voen,
Demosthenes ghinck eens hem met een sabel spoen,
Doen hy presentich sat int raet-huys by de heeren,
Hoe dat de woluen loos met een listich sermoen
D'herders wouwen raen tot eenen pays te keeren,
Dat sy stadighe vree en vriendschap souden eeren,
De herders met den wolf maeckten een vast verbont,
Maer op conditi dat sy t'nakende verseeren
Van der cudden aenstoot souwen helpen t'elcker stont,
Den wolf behaghdet wel, maer vondt tot sijn hulp den hondt,
Maer hy bijdt heer en schaep, die hy moest doen behoet,
Soo is oock den raets-heer, als hy de ghemeynte wondt,
Sprack Demosthenes self, maer waecht voor hun eer en bloet,
Eerlijcken oorbor nut, wort deur wijsheyt gheuoet.
| |
Prince.
DEn ghemeynen oorbor, die nut en bequaem was,
Ghebruyckten neerstelijck de grickxse wijse,
Als Thalus, Solon, Chilon, Pteccus en Bias,
Cleobolus oorbor, clam na hoochsten prijse,
Anacharsus seght oock, d'oorbors rechte spijse,
D'welck stichtich ampt aengaet, van wijsheyt wort ghekockt,
Ghemerckt t'al oorbor was der Philosophen gijse,
Elck wijs leeraer int nut, stadighen oorbor rockt,
Want nutten oorbor goet, in een stadt veel deuchden stockt,
Die daer uyt wijsheyt spruyt, soo Empedocles seght,
Den oorbor deur verstant simpele tot wijsheyt lockt,
Verwint oock t'conincx nijt meer als een sterck gheuecht,
Deur dat hy is gheheel de wijsheyt aenghehecht,
Soo is hy oock bequaem, voor elck edel ghemoet,
Hy is een instrument om crom te maken recht,
Straffende de misdaet, en maeckt elcx wercken vroet,
Eerlijcken oorbor nut, wort deur wijsheyt gheuoet.
Leeft in Rvst.
|
|
Auteursrechtvrij