De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. 16]

Liedeken op de wyse;
Nooch weet ick een casteel.

BAchus der vrueghden Godt
Kreegh lust om te gaen jaghen,
Naer dat hem t'droncken Rodt
Vroolijck had omghedraghen,
Dies hy aenvraghen de
Die schoone Cithere,
Oft sy had lust te jaghen me,

Venus die door den dranck

Ghe-eert woort en ghepresen,
VVas wilch hem inden vanck
Een ghetrou hulp te wesen,
Dus heeft sy stracx gheboon
Cupido haren soon
Te sparen, dier menschen noch goon.

In een groen lomrich bos,

Dat haer den Sattrick leyden,
Al-waer sy wt den Tros
Haer net behendich spreyden,
Om schalck-lijcken te vaen,
Al watter quam ghegaen,
Slauich te maken onderdaen.

Midts quam Trithonia

Van Helicon vry-moedich,
Recht aenghetreden na,
Het bos: dies onuerhoedich
Raeckten sy in het net,
T'gheen listich was gheset,
En brack haer hoogh-beroemde wet.

Prince.

Princen alsulcx men siet

Nooch daghelijcx ghebueren.

Daerom ghelooft haer niet,

Die v willen bekueren,

VVant den wijn delecaet,

En t'soet vrouwen ghelaet

Vanghen de wijsheyt metter daet.

De Devcht gaet sonder Vrees.