De schadt-kiste der philosophen ende poeten

[p. **2v]

Acrosticon

tot die edele Heere, Myn Heere macximiliaen vander gracht, Heere van Vremde, ende Prince d'Amovr vande Reden-rycke Gulde de Peoen binnen Mechelen.

Mercvri spoyt v ras, wilt hier Poesis haelen,
Amphion met syn spel doet die oock koemen by.
Constich myn edel Prins doet Para-sivs af maelen,
Xenocrates die pryst syn Const in schildery,
Int wesen gans volmaeckt, seght dat hy myns verbly,
Myn hoep en myn lust is hy niet om vol prysen:
Ick bid v seght hen doch dat daer gheen fout en sy,
Loon sal ick hen in als voor den aerbeyt bewysen.
Iurich maeckt Clio oock dat sy den lof doet rysen
Aerdich van mynen Heer, met haer volmaeckte pen:
En seght dat Mom vertreckt, die alles wil begrysen
Niemant als syn eelheyt ick myns werdich en ken.

Van syn eelheyt en deucht waer niet genoch te segghen,
Als wesende gedaelt wt den stam van Scherdav,
Niemant en sal my desen brvydegom werleggen,
Daer om blyf ick syn brvyt int Mechelsche landau:
En ghy myn edel Heer blyft my in alls getrou,
Root staen ick als Peoen, bereyt om v t'ontfanghen,

Groen mynen mantel maeckt, maeckt spottaerts eenen grou,
Reyckt myn dinaers de hant, naer v staet hen verlanghen:
Aenuert den last myns huys, die Mvsen met gesanghen
Comen van Helicon, om v te bieden ionst:
Haelt uwen broeder oock, die eel Baron van Wanghen,
Thoont dat ghy beyde syt beschermers van de Const.

VerheVCht V CLaer pëoen Vroet
aL Waert ghY gans berooft,
V prinCe heer Van VreMde goet
bLYft V troV onVerdooft,
ontdeCkt V roode hooft.

In principio erat Verbvm.

Per I. Thieullier.

Troost v in Godt. Peoene.