De schadt-kiste der philosophen ende poeten

Sonet

AL wat ter weirelt leeft, oft leuen heeft ontfanghen
Hoe costelyck Iuweel, Steen Perels oft fijn Goudt
T'moet hier oock al vergaen, Ia Mans van moede stoudt

Diet' Yser oft het Stael sweyrt hebben aenghehanghen.

Maer het steruen met eer, is altoos het verlanghen

Van die in Deughden leeft, want hy altyts ontfoudt

De Conste eer en Deught, wel hem die daer op boudt

VVant Momus broetsel quaet, houdt hy altoos gheuanghen.

Soo hebdy oock ghethoondt, deur v Reyn Lieffde vierich

V Iuerighe eer, met allen uwer crachten

De Redenrycke Const, waer med' ghy compt versmachten.

Den willich botten Mensch' die soo heel onmannierich

Onnuttelycken sterft dus blyft doch goederthierich

En volght altyts dees maeght met allen v ghedachten.

T'is om te Leeren.