uit komt, terwijl het gewone profane plezier van buiten naar binnen werkt en een heleboel hulpmiddelen nodig heeft, ja, een gehele beroepsmatige animeer-apparatuur. Dit is het essentiële verschil. En daarom moet u er niet van staan te kijken, dat de uit Den Haag overgekomen oud-Eysdenaar kermis-Maandag toch al om elf uur naar bed ging, want de innige vreugde van de kermis beleven ook de dorpsgenoten, die zich niet in de uitgelaten pret van de Cramignon storten...... Men wil er bij zijn, men wil thuis zijn op die dagen, zonder meer: thuis!
We waren op Broonk-Maandag in Eysden, maar het had evengoed een ander goed Limburgs dorp kunnen zijn, want het loopt niet veel uit elkaar, die hele serie van traditionele plechtigheden, waaraan de dorpsgemeenschap van het kleinste kind tot het stokoude graammeerke zijn vreugde heeft.
Er is gewit en gegeelseld, en met die natuurlijke variatie welke de moderne architect met moeite langs wetenschappelijke wegen vindt, doet de ene boer wat te veel blauwsel, de ander wat meer ossebloed in de kalk, terwijl weer een ander meer in de oker valt. De hemel zij dank zijn ook de mooie boerenhuizen van Hoog en Laag Caestert niet in serie gebouwd, en alleen al deze aanblik van een dorp Donderdags voor Broonk is een vreugde voor het hart. We zeggen Donderdag, want dat werk moet aan de kant zijn omdat Vrijdag de grote bakdag is. Wat daar in de namiddag uit de hete ovens gehaald wordt, geurt enkele gehuchten ver en zou Felix Timmermans zaliger weer levend maken: rijste-, kronsele-, appelkowwe- en kersevlaaien, linzetaarten, waarvoor Ezau zijn eerste-geboorte-recht verkwanselde, grummele-vlaai met crème er onder, appeltaarten geruit met deegstreepjes, hele lichtgekleurde appelvlaaien