Verloren stroom

[p. 179]

[Dit is het werk der menschen: bloed]

Dit is het werk der menschen: bloed,
gehuil en doodslag, stof en puin;
tot zwarte drassen omgewroet
en moerpoel, Vlaandrens groene tuin.

Ze schieten stuk de blauwe lucht;
ze mennen monsters op de zee;
ze ronken heen in drakenvlucht
door morgenrood en avondvree.

Mijn ziel is moe van schok en dreun,
van kargehots en wagendraf;
moe van gereutel en gekreun;
van pijn en doodstrijd, lijk en graf.

O geef haar, God! één dag, één uur
te rusten in verloren land,
waar stilte zee wijdt en azuur,
natuur het werk bleef uwer hand!