Verloren stroom

[p. 157]

Ge zult dit land, o Heer!...

Ge zult dit land, o Heer! voor U behouden,
want het is schoon in 't groen sameet der weiden,
in 't blauw gewaad der wouden, in het gouden
der oogsten die zijn vlakten overspreiden.

Want het was goed en trouw van den beginne;
het wijdde U priester tal van stoere zonen;
het schonk zijn dochters maagden uwer minne;
het bouwde U toren-ranke tempelwonen.

Geen zoete spraak is zoeter dan de zijne
in zang tot U! geen in belijden vroeder;
zoek rijke kunst waar reiner in verschijne
uw schoon gelaat en 't zachte van uw Moeder!

[p. 158]

 

Doch bovenal omdat in schuldloos lijden

 

het U gelijk werd, slag van geeselroeden,

 

en doornenhoed verduurde lange tijden,

 

o! wijl het aan uw Kruis hangt dóód te bloeden

 

 

 

indien Gij God! niet dààr zijt om te steunen

 

zijn moed, zijn wil onbuigbaar recht te houden -

 

omdat zijn laatste hoop aan U blijft leunen

 

zult Gij dit land, Heer! en voor U - behouden!