Verloren stroom

[p. 81]

VII.

Afreis.

We schrijden in lichtloozen morgen
door landen nachtregen-week.
Mist houdt de zon geborgen;
de verten staan nevelbleek.

Ze gaan weer ter aard gebogen
in dagelijksch nekkrom gezwoeg
de loomen, wie schóón ter oogen
vlam nieuwer vroomheid sloeg.

De donkren, wier kim blanke lichtschijn
van gelouterd willen berees:
weer zal om hun banger ziel dicht zijn
begeertenmist, twijfel en vrees...

[p. 82]

 

Het veld ligt in bloote voren;

 

daar zaaiden we waarheids graan.

 

Komt zomer en oogsttijd dat koren

 

van deugden er rijp zal staan?

 

 

 

We schrijden door lichtloozen morgen

 

de verten toe, nevelbleek.

 

Teer kiempjes zal God verzorgen

 

in hartgrond genade-week.

Heyndonck.