Verloren stroom

[p. 45]

Terug-wegen

[p. 47]

[De ware woorden spreekt ge niet]

De wàre woorden spreekt ge niet
in 't samen-zijn met wie ge mint -
tenzij, zoo schuwe ster verschiet,
met oogenglans die de oogen vindt.

De zuivre tonen treft ge niet
vóór 't schoone dat tot rythmen dwingt -
tenzij dat weifel, woordloos lied,
dat, troeble bron nog, dagwaarts dringt.

Maar gaal ge, scheidens schoone pijn
in 't eenzaam hart, uw wedergang:
stilaan zal rijk het rijpen zijn
van mate en taal tot gouden zang.