Brussel 1900

Brusselse vermakelijkheden

Brussel dat een schone stad is, is vooral een zeer vermakelijke. Menigvuldig zijn de plezieren, die Brussel biedt. Ik stel me niet voor u hier een beschrijving van joelende Brusselaars op te hangen. Een korte aanduiding van wat, op dat gebied, de vreemdeling verwachten mag, zal dunkt mij, een voldoende richtsnoer zijn.

Benevens de ontelbare cinema's, die Brussel hebben ingenomen, bezit de hoofdstad uitmuntende schouwburgen. Ik wijs er op, dat nagenoeg al deze schouwburgen, en overigens alle plezierplaatsen in de nabijheid van de Anspachlaan gelegen zijn. Hier ook wordt de noodzakelijke toponymie door de indicatie der vier aangenomen centrumpunten opgehelderd of vergemakkelijkt.

De belangrijkste schouwburg is de Muntschouwburg (Monnaie) nabij het Beurs-centrum. Een uitgelezen troep, waaronder overhand men de beroemdste zangers en zangeressen van Europa kan treffen, voert er de meesterstukken der operamuziek uit. De vertolking is steeds verzorgd, het repertoire uitgebreid, het publiek uitgelezen. In 1910 wordt, met het oog op de Expositiebezoekers, een zomerseizoen ingericht.

De dagelijkse komedieschouwburg is het Parktheater (Stedelijke Warande, nabij Naamse-poort-centrum) waar, door een goede troep, de beste werken der Franse toneelletterkunde worden opgevoerd.

Verder de Molière-schouwburg (Centrum-Naamse Poort) operette en komedie; de Olympia (Beurs-Centrum) komedie; de Alcazar en de Scala (tussen Beurs en Noordstation) blijspel, komedie, revue; Théâtre des Galeries St. Hubert (Beurs-Centrum) goede komedie en spektakelstukken, Théâtre des Vaudevilles, (recht over het Théâtre des Galeries) blijspel, theater, allerlaatst Frans repertoire, en Alhambra (Beurs-Centrum) drama, concerten⁽¹⁾.

(1) Uit: Gids voor de Wereldtentoonstelling Brussel 1910

[p. 96]

67 Muntschouwburg

[p. 97]

In het lichtere genre zijn aan te stippen de music-halls Palais d'Eté (Beurs-Centrum) en Folies-Bergères (Noordstation) alsmede de pas ingerichte Kezalfij's theater en American Park (beide Zuidstatie) foorachtige succesdingen, op zijn Barnum and Baileys opgezet.

Aan liefhebbers van goede muziek worden de ‘Concerts Populaires’, de ‘Concerts Ysaye’ en de ‘Concerts Durant’ en de concerten van het Koninklijk Conservatorium aanbevolen, terwijl de lichtzinnerige amateurs hun bekomst kunnen vinden in de vele grote koffiehuizen, waar onvermoeibare Zigeunerorkesten heersen (Palace-Hotel, Grand Hotel, Les Augustins, Sesino enz.). Lui die van tuin-muziek houden, begeven zich naar de Waux-Hall (Stedelijke Warande) waar, bij mooie avonden, een goed orkest bedrijvig is. De zeer gemene tingeltangelinstellingen van de Rue des Bouchers (Beurs-Centrum) durf ik niet aanprijzen. Een verdacht volkje drijft er een verdachte handel onder het ijverig toezicht der politie, die dikwijls haar handen vol heeft. Het uitzicht daar is vaak voor zedenimpressionisten merkwaardig genoeg.

Wie overigens aan ‘Bruxelles-la-Nuit’ mee wil doen, heeft daartoe gelegenheid te over. Behalve in enkele buitenwijken is een nachttochtje niet gevaarlijk. Het High-life Centrum is op de Anspachlaan (rue de l'Evêque, rue de l'Ecuyer), terwijl een mindere nachtstand zich rond de Noordstatie beweegt. Interessant is steeds een kijkje in Grill-room (Grand Hotel, zijkant), Restaurant Savoye, Restaurant de Paris, Maxim-bar, Dominion-bar, Omnium-bar, e.a., alle rondom de Muntplaats. Mooie nachtvlinders fladderen er onder 't gele gevloei van elektrisch licht en een bende luidruchtige boemelaars overschateren met gelach en gebrul het steeds aanhoudende, in achterfond befloerst strijkkwartet. Kleuren, gesticulatie, geluiden, 't gaat er een waanzinnige en prettige gang. Rijtuigen, automobielen daveren en ronken voor de drempels. Bloemen worden, fris-nat, links en rechts aangeboden. Men eet. Men drinkt. Men zingt. Men chahuteert. De champagne paft, borrelt, bruist, vloeit kwistig uit. En het duurt alzo tot op de kriekende dag.