Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers

Den tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes

[Hoort Moeder, siet nouw wil ick trouwen]

Stem: Tot vryen was ick eens genegen.

HOort Moeder, siet nouw wil ick trouwen,
Verbiejet mijn, siet daer ick sel,
Al sout my al mijn leven rouwen,
Gaen varen dan voor Boots-ghesel
Naer Oost of West-indien toe:
Dus te leven ben ick moe;
Siet daer, 't scheelt my langher niet een haer
Nae wat Eylandt dat ick vaer.

2 Mijn lieve Seun, waer sijn u sinnen?

Ick bidje datje voor jou siet:

[p. 173]

 

Wat souje met de Meyt beginnen?

 

De slechte Sloof het immer niet,

 

En jy bent wel ghestoffeert,

 

In een Jaer wast al verteert,

 

Hoe dan? 'k seghje dat, slae jy haer an,

 

Jy bent een bedurven Man.

 

3 Ey Moeder swijgh, ick mach niet hooren

 

Dat ghy soo de Meyt veracht,

 

Siet daer ick heb haer Trouw ghesworen,

 

Ick sel, ist anders in mijn macht,

 

Blijcken doen, schoon of ghy praet,

 

Datje my de Meyt af raet,

 

Neen, neen, licht tijen wy met ons tween

 

Vyt een goet hart op de been.

 

4 Jou stouten Benghel, is dat spreecken?

 

Heer dat jou Vaer eens op mocht sien,

 

Hoe suer sou jou dat woort op breecken;

 

Nu trout, ick selt jou niet verbien:

 

Komter deur jou boose kop,

 

D'eene quel of d'ander op,

[p. 174]

 

Als 't lich // kan ghebeuren, snoode wicht,

 

Blijft dan vry uyt mijn gesicht.

J. J. van Asten.