Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier– AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Voys: Schoonste Lerinde.
'K Heb lust noch leven,
Ha! fleur der Vrouwen,
'Tis u bedrijf dat ick dus treur:
'kHad u gegheven,
Door goet vertrouwen,
Mijn ziel en lijf, maer laes! ick speur
Dat ghy my haet:
Wat sijn dat voor manieren?
D'alderwreetste Dieren,
Selfs den Leeuw verwoedt,
Den Wolf, hoe quaet,
Hoe grimmich in sijn tieren,
| |
[pagina 170]
| |
Soud' het Schaepje vieren
Meer als ghy my doet:
Wat voedster laes,
Of sy ghesogen heeft,
Die met haer soet ghevley
Mijn Ziel bedroghen heeft?
2 Siet hoe mijn wanghen
En roode kaecken
Staegh sijn bedouwt,
Siet hoe mijn hart
Staegh is omvanghen,
Met brandigh blaecken,
Ter doot benouwt,
Door groote smart:
Kan 't voordeel zijn,
Ey! seght mijn uytverkoren,
Dat ick oyt te voren
Van u Min genoot,
Als ghy in pijn
V Minnaer laet verloren,
| |
[pagina 171]
| |
Och! mocht ick eens hooren,
Voor mijn droeve doot,
d'Oorsaeck waer door
Dat ick verstooten bin,
En dat ick steedts u deur
Voor my ghesloten vin.
3 Hebt ghy door klappers
Diep in ghesoghen
De bitse Nijt
T'onrecht op mijn?
Siet wat de snappers
Doch meer vermoghen,
Als daer men vrijdt,
Haer boos fenijn
Te stroyen uyt:
Wilt ghy dat Lief ghelooven,
Soo ben ick verschooven;
Neen mijn waerde Vrouw,
Laet dat gheluyt.
V Ooren niet verdooven,
| |
[pagina 172]
| |
Laet mijn eer niet rooven,
Weest my Lief ghetrouw',
Ick sweer, ick sal
V nimmermeer af-gaen;
En slaet de Nijdt gheen acht,
Gheen acht sal ickse slaen.
J. J. van Asten. |
|