Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier–
AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Stemme: Soo langh ist Muysje vry.
'T Vryen is anders niet,
Als quel en swaer verdriet,
Waer door soo menigh Mensch
In pijn en droefheydt raeckt,
Die d'Oorloch heeft gheproeft,
Die weet hoe vrede smaeckt.
2 Wat heb ick 's avondts laet,
Ghewandelt by de straet,
In koud' en onghemack,
En schoone tijdt besteet;
Die trouwe liefde draeght,
| |
[pagina 128]
| |
Lijdt meer als yemandt weet.
3 Waer door of ick mijn Vrouw,
Mijn Lief best krijghen sou?
Dus lach ick dagh en nacht
En fantaseerd' altijdt;
Die 't Minne-soet bestaet,
Aenvaert een suere strijdt.
4 Dus liep ick jaer en dagh,
Geblint, eer dat ick sagh
Haer loose listigheydt:
Nou is de sin verkeert;
Men seydt en 't is oock waer,
Dat men al doende leert.
5 Nou stel ick al 't gevry,
Door 't weersien aen een zy,
En kies de vryigheydt,
Die veel meer vreughde teeld,
En baert nae mijn ghevoel,
De meeste rust en weeld'.
6 Ghy Nymphjes die de tijdt,
| |
[pagina 129]
| |
In 't vryen soet verslijt,
Bedrieght u selven niet,
En houdt geen Jonghmans aen,
Soo ghyse meent, tast toe,
Of anders laetse gaen.
J. J. van Asten. |
|