Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers

Den tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes

Bedriegelijcke, en onstantvaste Werelt.

Toon: Onlanghs geleden.

Klacht.

ACh! droeve werelt hoe rolt u rat,
Hoe swiert den Mensch, in uwe ba ha ha ha ha ren,

[p. 126]

 

Ach! grimment Meyr om op te va ha ha ren,

 

Wie heeft in u oyt rust ghehadt?

 

Stont oyt ye hy hy hy hy hy mandt vast op 't padt:

 

Van u slibber-gladde baen,

 

Heefts' oyt yemandt recht begaen?

 

Vwe lusten // En u rusten,

 

Moghen vry hy hy lijck by de onrust staen.

 

2 Al 's werelts liefde en hare Min,

 

Sal hem, die daer op steunt bedrie hy hy hy hye ghen:

 

Want sy is Moer van 't dadigh lie hy hye ghen,

 

Haer vreught heeft Gal en Edick in,

 

En hare lu lu lu lu lust steeckt als een Spin,

 

En 'er soetste soetheydt soet,

 

Smaeckt op 't end' als bitter roet.

 

Heer der Heeren // Gun ons 't keeren,

 

Nae het al al al al alderbeste goedt.

 

3 Want al 'er slaven heeft nimmer endt,

 

En 't is maer al in ydel he he he he heden,

 

En nimmermeer is sy te vre he he den,

 

Dies baertse niet dan groot ellendt,

[p. 127]

 

Hoe dat hy yema ma ma ma mandt hem keert of wendt,

 

Altijdt is hy in een poel,

 

Vol veranderlijck ghewoel,

 

Wilt ons gheven // Nae dit leven,

 

Haer een pla la la la laets by uwen stoel.

LIEVER.