Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers

Den tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes

Cleander aen Carileen.

Toon: Tweede, &c. Ofte: Spoed' u voetjes, treed' vvat aen.

ALderwaertste Carileen,
Nymphelijn, die ick van herten meen:

[p. 119]

 

Toeft mijn graeght // soete bloem // brave Maeght,

 

Harders kindt // van de Hoeders wonder wel bemint;

 

O! geestigh dier // vol playsier // stoockt mijn vyer

 

Nimmermeer // doch soo dat 'et my verteer

 

In men hart // dat de smart // my benart,

 

Swaer en groot // en my geeft oorsaeck totte doodt.

 

2 'k Wil al mijn vermaeck en jeught,

 

Al mijn lust, mijn vrolijckheyt en vreught

 

Nu aen jou // soete spruyt, heus en Trouw'

 

Stadigh aen // graegh besteden, altijt nu voortaen:

 

Soo langh de Go'on // uyt 'er Throon // my so schoon

 

En soo vry // laten leven // soet en bly,

 

Na mijn sin // sal mijn Min // ô Goddin!

 

Van u af // wijcken noyt, voorse tijght in't Graf.

 

3 Daerom allersoetste Bloem,

 

Eerbaer Beeldt, vol alle flicker-roem:

 

Reyne mondt // suyver hert, en gesondt,

 

Gaeve Spruyt // schiet u botten van weer-liefde uyt;

 

O! schiet een strael // datse dwael // datse dael,

 

En mijn bloet // deur 'er kracht verkeeren doet:

[p. 120]

 

Soo sal zijn // dat oock mijn // droeve pijn,

 

Seer versacht // en tot een beter standt ghebracht.

 

 

 

Geklagh en droef geween, en innerlijcke karmen,

 

Ontsteecken menigh Mensch tot redelijck ontfarmen,

 

En porren sijn gemoet (door 't suchten) tot genaed',

 

Schoon oock sijn straf gebaer klam in den hooghsten graed'.

A. J. Liever.