Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers

Den tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes

Een Harderinnes-Klacht.

Stemme alst begint.

TYter boos-aerdigh,
Waerom dus vaerdigh

[p. 105]

 

Ghevlucht, of houdt ghy my niet waerdigh,

 

Dat ghy als ick mijn Schaepjes sal weyden,

 

Tyter niet eens en vraeght my te gheleyden?

 

2 Wie meught ghy Minnen,

 

Dat ick u sinnen

 

Door mijn ghevley niet kan verwinnen?

 

'k Sal eeuwigh treuren, moet ick u derven;

 

Tyter ghy doet my laes levendigh sterven!

 

3 V vlytigh pooghen

 

Heeft my bedroghen:

 

Maer denckt of Godt dit sal ghedooghen,

 

Dat ghy de Liefde soeckt van een ander,

 

Tyter, daer wy verlooft zijn aen malkander?

 

4 Als ick gae wachten,

 

Om 't Vee te halen,

 

Soo blijf ick tot de Son wil dalen

 

Vol swaer ghepeynsen, en droeve klachten;

 

Tyter ick poogh altijdt om u te wachten.

 

5 Al drijf ick weder

 

Mijn Schaepjes teder,

[p. 106]

 

Tot in de Stal, en voegh my neder,

 

Op hoop van ruste, maer 't is verloren;

 

Tyter ghy zijt tot quel van my geboren.

 

6 Ghy sult maecken

 

Door al mijn waecken,

 

Dat ick om u in't graf sal raecken:

 

Ick leef swaer-hoofdigh, door veel gepeynsen;

 

Tyter ick heb u lief, wat wil ick veynsen?

I. I. van Asten.