Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier–
AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Toon: Gheen Mensch en weet wat hem ghenaect.
O Tantalus! die totte kin
Leydt stricktelijck gebonden:
Het Ooft dat speelt wel voor u sin,
Maer 't wortt'er van verslonden,
Wanneer ghy 't met een heete Maegh'
Meynt happigh op te kluyven,
Soo gaet'et (schoon ghy wel zijt graegh)
Strack weder henen schuyven.
| |
[pagina 92]
| |
2 Dit beelt ons af der vrecken aert,
Die in sen schat ghedompelt,
Noch altijdt schraept en staegh vergaert,
Tot dat hy overrompelt
Sit totten Neck in al sen goet,
En wil, maer durft niet eten,
't Gheen hy nootwendigh hebben moet
Van noodelijcke beten.
3 O! hy die groote Rijckdom heeft,
En niemant niet wil helpen:
En die den Laez'rum niet en geeft,
Om sijnen noodt te stelpen:
Mach duchten dat den Rijcken Godt
Gheen helper hem sal wesen,
Wanneer hy arm, van elck bespot,
Sijn strengigheydt moet vresen.
4 Dies yder doe den ghenen goet,
Die sta'egh om bystandt karmen;
En stijve haer benouwt ghemoet,
Deur gunstelijck ontfarmen:
| |
[pagina 93]
| |
Want die den naeckten kleedt en deckt,
En spijst de leghe Maghen,
Maeckt dat hy Godes Handt verweckt,
Die hem uyt Liefd' sal draghen.
Geluckigh, die, wanneer hy hier door Godes Zeghen
Heeft dapper goedt en geldt in overvloedt ghekreghen,
Dat hy tot danckbaerheydt den armen mede-deelt:
Welck geven by den Heer veel grooter schatten teelt.
A. J. Liever. |
|