Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier–
AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Toon: Ach! treurt met my bedroefde Schaepjes. Ofte: C'este Cruelle.
DEn Hemel kon Atlas op schouders draghen,
Met hulp die Herc'les hem by wijlen de'e:
Want als hy moe was, en begon te klaghen,
Soo was den and'ren dadelijck gheree
Om hem te steunen,
Tot behulp van kracht:
't Aerdtrijck most dreunen
Deur de groote macht,
Die t'samen wierdt gebracht.
| |
[pagina 81]
| |
2 Maer Liefd' ken Aerd' en Hemel t'samen dwingen,
En buygen heel en nae sijn ghemack,
En weetse knap op sijnen rugh' te bringen,
En treet'er mede veerdigh, fix, en rap;
Niet stijf gheboghen
Onder desen last,
Maer op-ghetoghen,
Als een Dapper gast,
Die op geen arbeydt past.
3 O Liefde boeyt men Hart in Liefdes banden,
Ick sal u Lieven waer ick kan of magh:
'k Wil Liever, Liefd' door Liefdes Liefde branden
Dan dat ick Liefd' u Liefde noyt en sagh:
'k Wou Lieve Liefde
Datje my doorschoot,
Maer oock door-kliefde
Dieme doet de Doodt:
Soo waer de scheyt geen noodt.
4 Dan soud' ghy Liefd' mijn Liefd' met Liefd' beloonen,
Wanneer ghy Lieven deed' mijn Harderin,
| |
[pagina 82]
| |
En 'k sou u weer, ô Liefd', met Liefde kroonen,
Omdat my Lieven sou mijn Veldt-Goddin;
'k Sou Liefde off'ren
Voor u hoogen Throon,
Vyt Liefdes Koff'ren,
Waerde Venus Soon;
O LIEVER by de Goo'n!
De Liefde doet een Mensch het Lief Geliefde minnen,
En 't dringht 'em door sen Hert, en al sen diepste sinnen,
In voegen Lieve Liefd', den Liever staegh behaeght:
want Liefd' den Hemel selfs, en Aerd' uyt Liefde draegt.
Liever. |
|