Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier– AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Stemme: Balet de Bronckhorst.
Amint.
GVlde stralen,
Ey staeckt u schichtigh klimmen,
| |
[pagina 51]
| |
Waer op ick wacht;
Wilt doch dalen
Beneden aen de kimmen,
Soo wordet nacht:
Als de schaemt des Minnaers is vergaen,
Dan wil ick spreecken,
Mijn Lief met smeecken,
Ey laet ons queecken
De Min, van u, en my, en my, en my,
Door de soete Queestery.
2 Lieve Starren,
Wanneer sult ghy beginnen?
Ey gaet u gangh:
Hoe verwarren
Mijn afgesloofde sinnen,
Door 't langh verlangh:
Ick gae heen, tot aen Bellindes deur;
Ach s'is gheslooten,
Ick ben verschooten,
Kond' icks' op stooten?
| |
[pagina 52]
| |
Och Minne! wat baert ghy, baert ghy, baert ghy?
Suur, voor soete Queestery:
3 Ach Bellinde!
Light ghy alree ghedoocken
In't pluymigh Bedt?
Ziels beminde,
Zijn d'Ooghjes toe-gheloocken,
Wat of u let?
Ey staet op, en laet u Minnaer in,
Die met verlanghen
V soeckt t'omvanghen,
Dijn roode wanghen
Te kussen, zy aen zy, aen zy, aen zy
In de soete Queestery.
Bellinde.
4 Ach! wat droomen
Doen my den slaep af breecken?
Neen droom, 't is waer:
Wie mach komen
Om my dus laet te spreecken;
Wel hey! wie daer?
| |
[pagina 53]
| |
Amint.
Lief 't is vriendt.
Bell.
Dat weet ick seecker niet,
Ick ben vertoorent,
De Wachters hooren 't,
Jae sy verstoorent,
En achten sulck gevry, ghevry, gevrey
Licht voor pijpesteldery;
Amintas.
5 Neen vriendinne,
Noyt pleeghd' ick sulcke schanden
Voor yemandts deur:
Maer u Minne
Die doet my heftigh branden,
Dat ick dus treur:
Siet daer is een Liedtje van ons tween:
Dat gingh ick maecken,
Of ick mocht raecken
V gunst te smaecken,
Op 't Bedt, maer nader niet, daer niet, daer niet
Dan ghewenschte vreught geschiedt.
Bellinde
6 Lieve Harder,
Gaet vry stil heenen duycken,
| |
[pagina 54]
| |
En houdt u rust:
Ghy mocht varder,
Ons vryigheydt misbruycken,
Door geyle lust.
Amintas
Neen Bellind', de deught die geeft ghetuygh,
In al mijn schriften,
Dat ick door driften,
Noyt socht te siften
De eerbaer Maeghde blom, de blom, de blom,
Maer als een trouw Minnaer kom.
Bellinde
7 't Moest my lusten
Een Vryer in te laten,
Dus onbekendt:
Laet my rusten,
Komt Morgen eens wat praten
Wie dat ghy bent.
Amintas
Ach! voochdes, ey macht niet anders zijn.
Bellinde
Neen wilt vertrecken,
En my niet wecken.
Amintas
Dat sal my strecken
| |
[pagina 55]
| |
Tot pijn, ach! Lief, goe nacht, goe nacht, goet nacht;
Ey! houdt my in u ghedacht.
Adieu tot Morghen. |
|