Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier–
AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
Toon Nova.
HOe suyv're Reynheyt God behaegt,
Dat kan men klaerlijck sien:
Want als SUSANNA wierdt belaeght,
Van - - Goddeloose Spien,
Wees haer de
| |
[pagina 42]
| |
 Heer en groote Godt,
Een - - wegh en open baen,
Dat sy tot aller Boeven spot,
Mocht suyver henen gaen.
2 Maer laes! de Vrome lijden noch,
Schoon heur gheen sond' en quelt:
Susanna wierdt door valsch bedrogh,
Voor 't hooghe Recht ghestelt.
Maer siet: door Daniels wijsen raedt,
En sijn voorsichtigheydt,
Wordt heel en al de slimme daedt,
Ontdaen, en bloot gheleydt.
3 De onschuldt leydt de vrome staegh,
En rechtse altijdt op:
In voeghen dat deselfde plaegh,
Haer vaeck noch treft den kop.
| |
[pagina 43]
| |
Susanna heeft 'er eere weer,
En yder gheeft 'er lof:
Maer dese Guyten zijn omveer
Ghestooten, in 'et stof.
4 Susannes lof en luyster blinckt,
Om datse suyver was.
Maer Fielten! uwen name stinckt,
En leydt in vuyle asch:
V snoo vervloeckte geyle lust,
Is door 'et vinnigh zwaert,
(Dat u vermoorde) uytgheblust,
Ghy waert niet anders waert.
5 Dit is een onghelijcken loon,
Die Godt den menschen gheeft:
Den desen krijght een goude Kroon,
Die hier Godtvruchtigh leeft.
Den genen krijght een sware straf,
Die Goddeloosheydt doet:
Om dat hy noyt ghehoor en gaf,
Aen 't eenigh Opper-goedt.
| |
[pagina 44]
| |
Mint Reynheyd, soete Jeught, sy sal u meer vercieren.
Dan of ghy dapper waerd omhanghen met Lauw'rieren,
Want niet dat Godt de Heer soo wonder wel behaeght
Dan dat een jonghe Spruyt een suyver herte draeght.
A. I. Liever. |
|