Haerlemsche Winter-Bloempjes Op-geoffert Aen de Vreugd-lievende Nymphjes, Gepluct uyt 'et Breyn van verscheyden Rijmers
(1647)–Anthony Jansen, B. Targier–
AuteursrechtvrijDen tweeden druck, vermeerdert met verscheyden wel-rieckende Lente-Bloempjes
[pagina 7]
| |
Toon: Florida soo het wesen magh.1
ALwaerde soete Goese Ieught,
Die altijdt rent nae eer en deught:
En 't onverganck'lijck wesen;
Die lust in goede zeden vindt,
En eerbaerheydt bemindt,
En Gode soeckt te vresen.
2
Blijft altijdt vast in dat ghevoel,
En schuwt 'et wereldts slim ghewoel
Van dicht-ghedranghde Zonden:
Want op den ruymen werelts-padt
| |
[pagina 8]
| |
(Die loopt nae Plutoos stadt)
Werdt nimmer goet ghevonden.
3
Al sijn des Hemels weghen smal,
Het heylsaem loon versoet'et al,
't Geen daer op wordt verkreghen:
Wel aen dan aerdigh, soet geslacht,
Pooght staegh met alle macht
Te treden d'enghe weghen.
4
Want hy die goede weghen gaet,
En wandelt op de rechte straet,
En sal niet licht verdwalen;
De baen is in 'et eynde goedt,
Al ist begin niet soet,
De loon sal 't al betalen.
5
't Gemack is hier geen rechte rust,
De rust is hier geen rechte lust,
De vreught geen reyn vermaecken:
| |
[pagina 9]
| |
'tVermaeck wort vaeck met druck beloont,
En vreught met rouw bekroont:
En dit sijn 's werelts saecken.
6
Dies schept de hooghste lust in 't goet,
Druckt staegh de Deught in u ghemoet,
Mijn waerde Lants-ghenooten,
Ontsluyt voor Deught u Hart en Mondt,
Maer houdt 'et voor de sondt
Doch eeuwelijck gheslooten.
'tIs uyt vrypostigheydt, en langh-gemaeckte kennis,
Dat ick de vryheyt neem, en wijs 'et padt der schennis
Met stof en reden aen, en oock den wegh der deught,
En raed' u tot 'et best, uyt Liefde, Goesche-Jeught.
Anth. Ianssen. Liever. |
|