Parochieboek van Iseghem, gevolgd door de levensbeschrijving des H.Hilonius

[p. 260]

§ XXII.
Weezenmeisjeshuis.

Binnen het beluik des gestichts der Zusters van Liefde, en onder hare zorge, schuilt ook het weezenmeisjeshuis, hetwelk door den onverzadelyken iever van den eerweerden heer De Bruyne, pastor van Iseghem, den 16 Mei 1836, ingerigt geworden is.

Voor iedere arme weeze betaelt het armbestuer dry frank te maende, hetwelk eene merkelyke spaerzaemheid te wege brengt in de armkasse, die anderzins veel zwaerdere onkosten zou moeten keeren, zoo als 't blykt uit de arme weezenknechtjes, die, in 't byzonder aenbesteed zynde, elk meer dan het dubbel kosten. Dit is reeds een groot voordeel voor 't armbestuer van Iseghem, hetwelk aldaer, gelyk elders, alles nauw uitzoeken moet, om de twee einden te konnen aeneenknoopen. Maer, wat is die spaerzaemheid nog in vergelykenis met het zedelyk goed, hetwelk uit het liefdadige gesticht voortkomt? De arme kinderen moeten niet

[p. 261]

alleenlyk in hunnen ligchamelyken, maer ook in hunnen geestelyken nood, door eene christelyke opvoeding, geholpen worden. Een honderdtal dochterkeus hebben nu reeds, in 't weezenhuis, hare opvoeding ontvangen, en, in 't algemeen genomen, heeft men tot nu toe alle redens, om zich van die kinderen te beloven. Zoo men, menschelyker wyze gesproken, verwachten mag, verre het meestedeel, om niet te zeggen bykans altemael, zullen eerlyk door de wereld geraken; terwyl zy zonder dit huis, grootendeels, maer zouden gediend hebben om de armoede voort te zetten en in stand te houden.