Deugden-boekje

Klaartje voor 't ziekbed van hare moeder, die zij eenige versterking toedient.

Smaakt het u wat, lieve moeder?

Ach! wat zijt gij vreeslijk krank!

Nog niet slechts een weinig beter?

Knikt gij? O! God dank! God dank!

[p. 74]

 

Moeder-lief! ik schrei van vreugde!

 

O! ik bid zoo, nacht en dag,

 

Dikwijls op mijn bloote knieën,

 

dat ik u behouden mag. -

 

Nog een lepeltje! - Maar moeder,

 

doet uw Klaartje 't naar uw' zin?

 

Zou de lepel ook te groot zijn?

 

is er ook te weinig in? -

 

'K bid u wil u niet verroeren;

 

want het deede u ligtlijk kwaad.

 

Mij kan niets te moeilijk wezen,

 

als 't mijn moeder-lief slechts baat.

 

Moeilijk! foei, dat ware schande,

 

ja, en zonden wel daarbij;

 

'K zou 't verachtlijkst meisje wezen;

 

want wat deed gij niet voor mij! -

 

'K zal uw kussens wat verleggen. -

 

Kom, vlei u nu zachtjes neêr. -

 

Als ae keuken aan een kant is,

 

kom ik oogenbliklijk weêr.