Natuurpoëzie

[p. 68]

Lente zoeken

Ik duizel, moe van duizend boeken lezen -

En wat ik zocht, ik vond het nooit in boeken.
In frischgroen woud ga 'k jonge Lente zoeken.

'k Wil in haar armen sterven of genezen.

De merelfluit vervangt den roep der roeken

- In 't zwarte hout hoe deed die onheil vreezen! -
En gras en loof, uit winterdood verrezen,

Hoe blij zij weer tot leven zich verkloeken!

Vlot dáar niet Lente's kleed, waar meien blanken?

Haar groene sluier wuift langs kronkelpaden -

Ik ijl haar na. Hoe glanzen leeg de banken!

O 'k zie haar, blank, in 't vijverblauw aan 't baden.

Haar bladerkleed heeft ze aan een boom gehangen.
Haar spelgedein spat droppels op mijn wangen.