Natuurpoëzie

[p. 24]

Herfstwolken

De wolken zijn als pralende paleizen
Van sneeuwig marmer - Blanke mantels wuiven,
Waar appelschimmels wappermanend stuiven
Op 't blauwe veld - En meeuwen, moe van reizen,
Ontmoeten zwermen parelgrijze duiven -
En winterboomen, wit van ijzel, rijzen
In vreemd een landschap, dat van koû doet ijzen,
Op krijtrotsklip, waar golven schuimend kruiven.

Op blauwig ijsblok tronen witte beren -
Daar, staande in 't zadel, vellend grauwe dwergen,
Walküren zie ik: lange lokken waaien,
In zilverpantsers, ranke ridders zwaaien
Hun zwaarden flitsende en hun flonkersperen -
En héel 't verschiet omkartlen blanke bergen.