Natuurpoëzie

[p. 22]

Herfstliedje

De struiken blonden,

De boomen ronden

Hun ijle bogen chrysanthebruin.

De bladerregen

Bezaait de wegen,

Het bosch lijkt vreemd als een elfentuin.

De kindren spelen

In 't ritslend gelen,

Hun voetjes waden in 't bladerbad.

De struiken branden,

Kastanjehanden

Al zeegnend zinken op gras en pad.

En zwevend zijgen

De duivegrijzen

Van donzen neevlen uit melken lucht.

Als dichterdroomen

Zijn licht de boomen,

Verheerlijkt, los van hun bladervlucht.