Natuurpoëzie

[p. 20]

Herfsttuin

De rozen bloeien en de lucht is loom -
'k Doe de oogen toe en droom een zomerdroom.

Ik weet, ik weet, 't is ver in 't najaar al:
Rondom mij regent rosse bladerval.

't Is al October, maar als Juli zoel
En de eenge waarheid is wat ik gevoel.

Plots gromt de donder, flitst de bliksem, velt
Den trotschen boom, die eenzaam droomde op 't veld.

De hagel klettert fel, de stormwind loeit
En geeselt wreed wat vol vertrouwen bloeit.

Nu vrede alom. De lucht is blank en stil -
Mijn arme tuin is leeg en zwart en kil.

Nu weet ik wel: de zomer is voorbij.
Van ál zijn rozen bleef er géen voor mij.