Morgenrood

[p. 96]

XIV Gekruisigd

Ik sta gekruisigd - Naaglen voel 'k doorboren
Mij hande'en voeten, 'k voel de speer doorsteken
Mijn zijde en welig uit mijn wonden leken
De purpren tranen van mijn bloed - Verkoren
Voel 'k mij door God. Mijn aanschijn voel ik gloren
Verzaligd in mijn doodsmart: 'k Werd geboren
Voor redding van wat lag in nacht verloren:
Héel 't menschdom! Hart en oogen voel ik breken.

Vroom zwijgend kind, dat blij wel wilde sterven,
Zóo liever sterven en mijn leven geven
Om àllen 't eeuwig heil te doen ververven,
Dan, ziek en laf, aan 't leven blijven kleven
En, zoekende, eenzaam over de aarde zweven,
Uw Christus - liefde voel 'k mij nog doorbeven.