Morgenrood

[p. 91]

IX Zomerschemer

Bij 't wilde - wingerdloof - omslingerd raam
Ademde ik in den zoeten zomeravend,
Het bloeiend tuintje in donker floers begravend,
En op mijn hart vouwde ik de handen saam,
Rein meisjeshart, door smart nog ongehavend -
Eens kwam mijn lief - nog wist ik niet zijn naam,
Mijn schoone held, die wanhoop fier beschaam.
Warm streelde wind mijn lippen, loom en lavend
En zoetjes zoemde verre krekelzang.
De popels suisden heimelijk beloven.
Blank vonkte een ster in blauw fluweel, daarboven.
En roerloos bleef mijn jonge liefde lang
In zoel bedwelmende avondgeuren droomen
Van hém, die éens bezaligend zou komen.