Eenzame bloemen(ca. 1885)–Hélène Swarth– Auteursrecht onbekend Vorige Volgende [pagina 105] [p. 105] XLV. En vroeger, als de lente kwam, Begon mijn hart te bloeien; Dan voelde ik plots weer uit mijn oog De warme tranen vloeien. En vroeger, als in 't kreupelhout De nachtegalen zongen, Dan voelde ik gansch mijn droeve ziel Van poëzie doordrongen. En vroeger, als de zonne scheen Op heuvel, bosch en akker, Dan riep zij met haar gouden kus Weer duizend droomen wakker. En thans... de bloemen zijn verwelkt, De blaadren zijn gevallen, Geen straaltje breekt de wolken door, De vogels zwijgen allen. [pagina 106] [p. 106] Niet langer wil de zoete Mei Haar vreugde en hoop mij geven. Geen voorjaarsadem brengt mij weer De lente van mijn leven. Vorige Volgende