Eenzame bloemen

[p. 97]

XXXVIII.

't Rosse goud der avondzonnestralen

Kwam de wolken met zijn kleurengloed,

't W egel ken met tooverglans bemalen.

Ver, zwom 't gansche West in purpervloed.

O 't was schoon, het rijpend blonde koren,

't Geelgroen mos, 't zacht wieglend varenkruid,

't Bruine pad doorploegd met blanke voren!

De aarde bloosde, eene eeuwig jonge bruid.

- Schooner bruid werd nimmer uitgekozen. -

'k Hoorde in 't groen de nachtegalen slaan.

Blank verrees, uit wolken rood als rozen,

Boven 't woud, de sikkel van de maan.