Eenzame bloemen

[p. 18]

X.

Weet niet wanneer, maar 'k zál u eens ontmoeten;
Ik weet niet hoe, één blik zal 't mij verkonden,
Dan heb ik u, dan hebt gij mij gevonden,
En als een redder wil ik u begroeten.

U zal ik biechten, knielend aan uw voeten,
En bidden: - Heer, verlos mij van mijn zonden
En van het lijden waar ik meê moest boeten!
En gij zult balsem gieten op mijn wonden.

Vergevingsvol, tot weenens toe bewogen,
Zult gij vernemen, wat ik zal belijden,
Half uitgesproken, stamelend gefluister.

Dan zal uw vredekus mijn tranen drogen,
Dan zal me uw liefde tot uw zuster wijden
En licht doen stroomen in mijn zieleduister.